1

اعتراضات یک کارگردان مستقل به سیاستگزاران گروه دولتی هنروتجربه⇐چرا فیلمم را بدون ذکر دلیل از اکران محروم کردید؟/کارنامه‌تان نه تنها غم‌انگیز بلکه فاجعه‌آمیز است!!/عجیب است که انجمن منتقدان هم هیچ واکنشی به این اتفاقات نشان نمیدهد!

سینماروزان: سخن گفتن از ایرادات گروه ایزوله هنروتجربه مثنوی هفتاد من کاغذ شده است ولی همچنان و بدون یک بازنگری کلی برای رفع ایرادات، این گروه متصل به بیت المال به راه خود ادامه میدهد.

به تازگی شاهپور شهبازی مستندسازی که اولین فیلم داستانی بلندش با نام «در میان دیوارها» را به هنروتجربه داده ولی اکران نصیبش نشده در یادداشتی به انتقاد از سیاستگذاران هنروتجربه پرداخته است.

شاهپور شهبازی نوشته است: «شورای سینمای هنر و تجربه» فیلم مستقل «در میان دیوارها» را از حق اکران بدون ذکر هیچ دلیلی محروم کرد و تاکنون نسبت به تمام اعتراضات کتبی من هیچ واکنشی نشان نداده اند.من مدتهاست که فیلمهای سینمای «هنر و تجربه»را دنبال نمی کنم و در جریان ساز و کار درونی و بیرونی این نهاد سینمایی نیستم، بنابراین قضاوت کارنامه ی این نهاد سینمایی از جانب من منصفانه نخواهد بود اما از سوی دیگر می توان ممنوعیت اکران فیلم «در میان دیوارها» را به عنوان یکی از معیار های ارزیابی این نهاد در نظر گرفت. از این منظر کارنامه ی «شورای سینمای هنر و تجربه» نه تنها غم انگیز که فاجعه آمیز است.

شهبازی ادامه داد: به نظرم وظیفه ی هر فرد حقیقی یا حقوقی در مواجهه با خواست ها و مطالبات شخصی این است که با آنها خارج از منافع شخصی اش برخورد کند تا بتواند از طرح آنها «امر اجتماعی» بسازد. این التزام بخشی از مسئولیت و تعهد اجتماعی هر فرد قلمداد می شود. در راستای تحقق این هدف، بارها به زبان رسمی و در قالب نامه ی سرگشاده به اعضای«شورای سینمای هنر و تجربه»، یا در قالب داستان و مقالات طنز این مهم را گوشتزد کرده ام اما متاسفانه تاکنون هیچ گونه بازتاب و تاثیری در جامعه ی سینمایی و غیر سینمایی ایران نداشته است. حتی حمایت از حق اکران فیلم مستقل «در میان دیوارها» از سوی همکارانم در«انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران» دریغ شده است (با وجود اینکه من رسما عضو این انجمن هستم)

این کارگردان افزود: بر این باور هستم که فعالیت و مطالبات فرهنگی و هنری مُتعَیّن به جغرافیای خاصی نیست اما با توجه به اینکه صدای این مطالبات تاکنون هیچ بازتاب عملی و عینی نداشته است، ضمن ادامه ی این فعالیت ها در ایران، مشابه این نامه ها را در آلمان و به زبان آلمانی و خطاب به «انجمن نویسندگان و منتقدان سینمایی آلمان» خواهم نوشت (همراه با یک نسخه ی فیلم) تا عملکرد اعضای منتقد، روشنفکر و فیلمسازِ «شورای سینمای هنر و تجربه» را در حذفِ صداهای مستقل، به سهم و اندازه ی خودم به گوش بقیه ی جهانیان برسانم.