سینماروزان: حضور فیلم #برادران_لیلا در جشنواره کن ۲۰۲۲ در حالی که هیچ خبری از صدور پروانه نمایش آن منتشر نشده، شائبه‌هایی را شکل داده که با واکنش تلویحی رئیس سینما مواجه گردیده.

محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی تاکیده کرده بنابر نص صریح آیین نامه و دستور العمل نمایش فیلم، هرگونه حضور و نمایش فیلم سینمایی در مجامع و جشنواره‌های خارجی مستلزم اخذ پروانه نمایش است و تخلف تهیه‌کنندگان موجب خدشه در صدور پروانه نمایش و اکران و حتی تولیدات بعدی است!!

محمد خزاعی در گفتگو با روابط عمومی سازمان سینمایی گفت: حضور بین‌المللی سینمای ایران قطعا، یکی از ارکان مهم پیکره سینمای ملی ماست که در سپهر سیاست‌گزاری مدیریت سینمای کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. برای این مهم به زودی آئین‌نامه روشن و شفافی به عنوان راهبرد بین‌المللی سازمان سینمایی تدوین و اعلام می‌شود.

وی ادامه داد: آنچه در مورد حضور فیلم‌های بخش خصوصی در جشنواره‌های جهانی مهم است رعایت آیین نامه‌های قانونی و دستورالعمل‌های اجرایی است که متاسفانه، در سال‌هایی در مقام اجرا و نظارت دچار مسامحه و سهل انگاری شده است.

به گفته وی، قطعا بنابه نص صریح آیین نامه و دستور العمل نمایش فیلم هرگونه حضور و نمایش فیلم سینمایی در مجامع و جشنواره‌های خارجی مستلزم اخذ پروانه نمایش است و قانون بر این امر صراحت دارد و قطعا، تخلف تهیه کنندگان در این زمینه، موجب خدشه در صدور پروانه نمایش، اکران و تولیدات بعدی کارگردان و تهیه کننده خواهد شد.

رئیس سازمان سینمایی تصریح کرد: شایسته است تهیه کنندگان در صورت ارایه و تمایل برای شرکت در جشنواره‌ها، بازارهای فیلم و سایر عرصه‌های بین‌المللی با معاونت نظارت سازمان سینمایی هماهنگی‌های لازم را بعمل آورند تا در صورت پذیرفته شدن فیلم‌ها در جشنواره‌ها نسبت به بازبینی و صدور پروانه نمایش به موقع برای تسهیل در حضورهای بین‌المللی اقدام شود.

وی خاطر نشان ساخت: اینکه فیلمی در جشنواره‌ای نمایش داده شود و امکان حضور در اکران داخلی، چه در سینماها و چه در نمایش خانگی و سایر ساحت‌های نمایشی را نیابد، پدیده خوشایندی نیست از این رو، ضروری است برای پرهیز از این امر سازندگان آثار نسبت به پایبندی به قانون و رعایت آن دقت کنند.

خزاعی با بیان اینکه قانون گرایی، استاندارد سازی، عدالت محوری سرلوحه فعالیت‌ها و سیاستگذاری‌های  سازمان سینمایی در دولت سیزدهم است گفت:  رعایت قوانین و آئین نامه‌ها اقدامی لازم برای تحقق این محورهاست که خوشبختانه، خانواده سینما نسبت به آن التزام و حساسیت دارند و باید بین قاطبه سینماگران و آن عده قلیلی که به رعایت رویه های قانونی بی‌توجه هستند تفاوت قایل شد و این مساله تعهدی بر گردن سازمان سینمایی است.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: ورود #فیلم_برادران_لیلا به بخش مسابقه جشنواره کن هم شادمانی برخی اهالی سینمای ایران و هم شادمانی عوامل فیلم را به دنبال داشته ولی یک پرسش جدی هم در این خلال مطرح شده.

ترانه علیدوستی، سعید روستایی و عوامل «برادران لیلا» در حال جشن و شادمانی برای حضور فیلمشان در جشنواره کن هستند ولی پرسش اینجاست که ترانه به عنوان محبوب‌ترین عضو کمیته رسیدگی به آزار زنان در سینما، تریبون جشنواره کن را هم مجالی خواهد کرد برای بیان آرای این کمیته؟؟

اگر مروری بر وقایع موسوم به #می_توی_وطنی داشته باشیم جرقه‌ این بیانیه با انتشار ادعاهایی اثبات نشده علیه فرهاد اصلانی زده شد و اصلانی یکی از بازیگران اصلی #برادران_لیلاست و همبازی ترانه علیدوستی در این فیلم.
اتفاقا بازی اصلانی در این فیلم خیلی هم توجه برانگیز است و هیچ بعید نیست که توجهات در کن را هم به سمت خود بیاورد.

با این حال با وجود تکذیب ادعاها علیه اصلانی توسط تهیه‌کنندگانی باسابقه همچون حسین فرحبخش، ترانه علیدوستی هنوز هیچ موضعی درباره آن ادعاها نگرفته. این عدم موضع گیری- به خصوص با حضور وی در کمیته رسیدگی به آزار-چه معنایی دارد؟

آیا همانطور که #حسین_فرح_بخش روی آنتن زنده رادیوگفتگو بیان داشته تمام این جریانات #می‌_تو_وطنی فقط برای جلب توجه و احیانا ورود به کن بود ؟ یا آن که تریبون کن مجالی می‌شود برای ادامه می‌توی‌وطنی؟؟ آیا ترانه در کنفرانس مطبوعاتی #برادران_لیلا در کن درباره ادعاهای کذب علیه همبازیش در این فیلم، سخن خواهد گفت و به مانند حسین فرحبخش به حمایت از فرهاد اصلانی خواهد پرداخت؟

سینماروزان/حامد مظفری: شباهت قابی از امیر جدیدی در “قهرمان” با قابی از شهاب حسینی در  “جدایی…” ، اتفاقی است؟

شباهت افعال و گفتار آمیخته به نوعی پوپولیسم اصغر فرهادی در کن۲۰۲۱ با حرفهایش در کن ۲۰۱۸ یا اظهاراتش در جشن خانه سینما۸۹ یا  تحریم اسکار۲۰۱۷ اتفاقی است؟ اینجا علیه ترامپ و تندروان، آنجا هم علیه تندروان، ترامپ و تندروی.

شباهت خط داستانی “قهرمان” با “جدایی…” و “درباره الی” اتفاقی است؟ اینجا مردی گرفتار در بحران که آویزان میان اخلاق و خودکامگی است و آنجا هم مردان یا زنانی مستاصل میان ماده و معنا؟

عطش بی‌نخل ماندن پس از چهار بار حضور در کن، موجب این همه شباهت شده؟ با چه تمهیدی؟ با رونویسی از دست خود، متلک به تندروها و تشبث به مرغ سحر شجریان؟ او که آقازاده شجریان بود برای شبکه خانگی تحت مجوز ساترای صداوسیما می‌خواند، پس اپوزیسیون‌نمایی با صدای آن مرحوم چرا؟؟؟ آن هم در کدام جشنواره‌‌؟ جشنواره‌ای که از مدعای دوست‌دختری فوتبالیست مرحوم تا شوگرمامی اخیرا مزدوج با برند برنج و آقازادگان کارمند رسمی رسانه ملی، در آن همزمان خرامان و استوری می‌کنند.

به دو قاب ابتدایی برگردیم؛ مردان اصغر هر دو خشمگین و عقیم در تغییر آرا به سمت خود؛ در  “جدایی…” این یک سرباز جوان مرد(نماینده سیستم) و یک بانوی محجبه (به‌عنوان نماینده سنت) بود که در برابر شهاب حسینی قرار داشت. در “قهرمان” چه کسانی مانع امیر جدیدی هستند؟ همگی لباس شخصی، یکی با گیسوانی کافه‌ای، یکی در شمایل گولاخ‌های پر شده در فیلم‌های لمپنی این سالها و دو دیگر نیز، با هویتی غریب‌آشنا. اینجا تنها نماینده زنان، نه روبرو که به پشت کاراکتر رجعت کرده.

تفاوت چیست؟ اینجا دیگر مرز ظاهری سیستم و سنت پاک شده! محافظه‌کاری که افزایش یابد، دیگر جرات همان خط‌کشی‌های ظاهری که تندروان را برآشوبد، نیست؟
مگر آن که گمان کنیم اصغر به‌دنبال القای این باور است که هرکه با هر ظاهری می‌تواند نماینده‌ای باشد بر سیستمی که اجازه جلو رفتن را از آزادگان می‌گیرد؟

این تلقی نیز بیش از بکر بودن یادآور پرسروصداترین فیلمنامه ساخته نشده بهرام بیضایی یعنی “لبه پرتگاه” است. آنجا پروا نیازی(یک هنرپیشه) گرفتار دسیسه‌هایی سیستماتیک از دوست و آشنا می‌شد و تا لبه پرتگاه پیش می‌رفت. قبل‌تر نیز بیضایی در “اتفاق‌ خودش نمی‌افتد” و “مجلس‌شبیه…” و حتی خیلی خیلی قبل‌تر در “اشغال” و “رگبار” و “…لیلا دختر ادریس” ، این سیکل موانع ساختارهای توتالیتر دربرابر قهرمانان دگرگونه را روایت کرده بود و البته رهایی را در گروِ نوعی ایستادگی تا حد ممکن می‌دانست.

آن طغیان، در محصولات اصغر با نوعی انفعال موسوم به پایان باز- که البته مطلوب سیستم هم هست-تاخت زده شده. تاختی که چندی جوایز ریز و درشت را به ارمغان آورده و کلی کپی‌کار شکل داده ولی کنش برای رفع و رجوع گرفتاری‌های سیستماتیک را چطور؟ مروری بر تغییر و تحولات ذهنی جامعه از دولت  احمدی‌نژاد که اسکار اول اصغر به ارمغان آمد تا دولت روحانی که اسکار دوم اصغر استحصال شد تا دولت رییسی که لابد نماینده ایرانی اسکار باز اصغر خواهد بود، می‌تواند پاسخی نسبی دهد بر این پرسش.

ورای پاسخ این پرسش، امیدواریم مشابه‌سازی‌های اصغر جواب دهد و نخل طلا را هم بگیرد بلکه نقطه عطفی شود بر کارنامه‌اش و تغییر تقعری که منجر گردد به بستن پایان در فیلم بعدی.

سینماروزان/فاطمه ترکاشوند: در میان پنج رده داوری فیلم‌ها در هفتادوچهارمین دوره جشنواره کن بخشی هم به‌نام «داوران مستقل» وجود دارد که یکی از آنها تحت‌عنوان «نخل کوئیر» شناخته می‌شود.

به گزارش سینماروزان و به نقل از روزنامه جام‌جم، پنج داور فرانسوی در بخش “نخل کوئیر” فیلمی را انتخاب می‌کنند که با آن نوع موضوعاتی مرتبط باشد که خودشان با نام اقلیت‌های جنسی و اقلیت‌های جنسیتی از آن یاد می‌کنند.

درواقع فیلم‌هایی که به موضوعاتی نظیر دگرباشی و نظایر آنها مرتبط باشند، در این بخش مورد داوری قرار می‌گیرند و به برگزیده‌شان نخل هم اهدا می‌شود.

اگر به فهرست فیلم‌های بخش رقابتی و غیررقابتی کن نگاه کنید در کنار برخی از آنها علامت «QP» گذاشته شده که نشان می‌دهد این فیلم‌ها در این بخش نیز مورد داوری قرار می‌گیرند.

امسال فیلم‌های «بندتا» به کارگردانی پل ورهوفن، «کوپه شماره۶» اثر جوهو کازممانن، «شکست» ساخته کاترین کورسینی، «همه‌چیز خوب پیش‌رفت» اثر فرانسیس اوزون، «پاریس، منطقه۱۳» ساخته ژاک اودریار و «تایتان» از جولیا دوکرنا واجد صلاحیت برای رقابت در این بخش اعلام شده‌اند.

فیلم‌های نام‌برده شش فیلم از مجموع ۲۴فیلم حاضر در بخش رقابتی کن هستند که فیلم «قهرمان» اصغر فرهادی نیز یکی از آنهاست. این ارقام نشان می‌دهد یک چهارم فیلم‌های بخش رقابتی امسال کن به موضوعاتی از این نوع می‌پردازند.

این درحالی است که در دوره قبلی این جشنواره در سال۲۰۱۹ از مجموع ۲۱فیلم حاضر در بخش رقابتی شش فیلم مورد داوری «نخل کوئیر» قرار گرفتند. هرچند این نخل محدود به بخش رقابتی نیست و امسال سه فیلم دیگر از بخش غیررقابتی مشهور به «نوعی نگاه» را هم لحاظ می‌کند و سال۲۰۱۹ در این بخش چهار فیلم در این موضوع مورد داوری قرار گرفته‌بودند. درواقع داوران این نخل در همه بخش‌ها از میان تعدادی کاندیدای مرتبط با دگرباشان، یک برگزیده را به کن معرفی می‌کنند.

سینماروزان: پانزده سال بعد از درام عاشقانه-جنگی «اشک سرما» گلشیفته فراهانی بار دیگر در جامه کرد تفنگ به دست فرورفت.

به گزارش سینماروزان گلشیفته در محصولی فرانسوی به نام «دختران خورشید» که در جشنواره کن رونمایی خواهد شد نقش یک کرد ایزدی را بازی کرده است.

 گلشیفته در «اشک سرما»ی عزیزالله حمیدنژاد و محصول آفاق فیلم و تهیه کنندگی امیرحسین شریفی نقش روناک یک دختر کرد کومله ضدانقلاب را ایفا کرد که عشق به سربازی ایرانی سرنوشتی تراژیک را برایش رقم زد!

گلشیفته در «دختران خورشید» ساخته «اوا هیوسون» به تهیه کنندگی «دیدار دومهری» فرانسوی نقش «بهار» یک دختر حقوقدان را بازی میکند که وقتی به همراه همسر و فرزندش عازم سرزمین مادریش کردستان است دزدیده شده و شرایط به سمتی میرود که به یک مبارز کرد بدل شود و در کنار یک گروه زنان ایزدی به مقابله با داعش بپردازد

«امانوئل برکوت» برنده جایزه بهترین بازیگری کن2015 برای «شاه من» در «دختران خورشید» در نقش یک ژورنالیست ظاهر شده است. بهی جنتی عطایی هنرمند ایرانی ساکن پاریس از همبازیان گلشیفته در فیلم است. «ارول افسین»، «عربی قیبه» و «زبیده بولات» از دیگر بازیگران «دختران خورشید» هستند.

 برای تماشای فیلم پشت صحنه «دختران خورشید» اینجا را ببینید.

سینماروزان: نمایش فیلم دارای پروانه ساخت اما بدون پروانه نمایش «لرد» در جشنواره کن امسال قبل از همه واکنش رسانه هایی اصولگرا مانند «جوان» و «کیهان» را به دنبال داشت که با برشمردن مختصات تحقیرآمیز فیلم نسبت به ایرانیان از حضور چنین فیلمی در جشنواره کن به عنوان نماینده ایران گلایه کردند.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان در امتداد چنین نگاهی رسانه اصلاح طلب «شرق» هم در خلال گزارشی از کن با برشمردن نقاط ضعف فیلم «لرد» آن را فیلم تلخی دانست که در آن همه بد و شرور هستند و به غیر از قهرمان داستان و همسرش هیچ آدم خوبی در آن وجود ندارد. البته که این رسانه پایان بندی گزارش خود را با خطاب قرار دادن کارگردان «لرد» این طور پایان برده بود: اى كاش آنها كه اين قدر ناراحت‌اند و كينه به دل دارند، بروند و هم خيال خودشان را راحت كنند و هم مخصوصا خيال ما را… .(اینجا را بخوانید)

حالا و یک هفته بعد از آن ابرازنظر صریح که صرفا نقدی منفی بر اثری به شمار می رود که اغلب ایرانیان حاضر در جشنواره کن آن را یکسویه دانسته اند روزنامه اصلاح طلب «شرق» با ارائه یادداشتی به عذرخواهی رسمی از کارگردان «لرد» پرداخته است.

ابتدا این یادداشت عذرخواهی را که بدعتی در زمینه نقدنویسی به شمار می رود بخوانید:

٣١ اردیبهشت در صفحه ١٤روزنامه «شرق» مطلبی با تیتر «تلخ؛ همچون کن» منتشر کردیم که بازتاب‌های زیادی داشت. این مطلب، در واقع گزارشی بود از روز سوم جشنواره که تمرکزش بر حضور پررنگ سینماگران ایرانی سر صندوق رأی مستقر در کن بود. بخشی از گزارش هم مشاهدات خبرنگار بود از فیلم‌هایی که در آنجا به نمایش در آمد؛ از جمله فیلم «لِرد» ساخته آقای محمد رسول‌اُف. مشکل بزرگ این مطلب آن بود که گزارشگر، اصل بی‌طرفی را رعایت نکرده و به ‌جای مشاهده‌گربودن و ثبت واقعیت، قضاوت کرده است. طبیعتا بی‌طرفی به معنی برخورد یکسان با دیدگاه‌های مختلف نیست؛ ولی حتی برخورد با دیدگاه‌های مختلف هم باید به شکلی باشد که گزارشگر و خبرنگار کمترین اثر ممکن را از خود باقی بگذارد. متأسفانه در انتشار مطلب «تلخ؛ همچون کن» به‌ دلیل سرعت کار و دیر‌رسیدن گزارش این اصل بدیهی سهوا نادیده گرفته شد. طبعا اگر فیلمی تلخ باشد یا شیرین، این وظیفه منتقد و گزارشگر نیست که این تلخی یا شیرینی را به‌عنوان نقطه قوت یا ضعف آن مطرح و درباره آن قضاوت کند. همین‌جا از آقای رسول‌اُف بابت این اشتباه پوزش می‌خواهیم و موفقیت فیلم ایشان را در بخش «نوعی نگاه» جشنواره کن تبریک می‌گوییم.

⇓⇓⇓

چرایی ارائه مانیفستهای انتزاعی در یک عذرخواهی!

نارضایتی کارگردان «لرد» و احتمالا گلایه از نگارنده نقد که در کن هم حضور داشته میتواند اصلی ترین دلیل نگارش این یادداشت باشد.

فارغ از آن که نگارنده گزارش اصلی دقیقا مشاهده خود درباره کیفیت داستانی-ساختاری «لرد» را در محتوای موردنظر ارائه کرده بود و حالا در یادداشت عذرخواهی از این گفته شده که ایشان بجای مشاهده گری قضاوت کرده(!) اینکه عذرخواهی رسمی از کارگردان فیلمی مناقشه برانگیز باعث شده مانیفست های کاملا انتزاعی درباره نقدنویسی و گزارشگری ارائه شود جای تعجب دارد.

کافیست دقت کنیم بر این بخش از یادداشت عذرخواهی که در آن گفته میشود وظیفه منتقد و گزارشگر این نیست که تلخی یا شیرینی را به عنوان نقطه قوت یا ضعف مطرح کند! پس وظیفه منتقد چیست؟

یا در جایی دیگر از یادداشت گفته میشود گزارشگر و خبرنگار باید کمترین اثر را از خود در محتوایش باقی بگذارد! مگر امکان دارد؟ گزارشگر مانند هر انسان دیگری دارای قدرت اندیشه است و طبیعی است که وقایع را از فیلتر ذهنی خودش بگذارند و البته بی کمترین تحریف واقعیت به مخاطب ارائه دهد درست همان طور که یک منتقد می تواند تلخی یا شیرینی کاسبکارانه برای دلبری از مخاطب آن وری یا این وری را زیر ذره بین تحلیل خود ارائه دهد.

سینماروزان: نمایش فیلم «لرد» محمد رسول اف در جشنواره کن با انتقاد حتی ایرانیان حاضر در جشنواره مواجه شده است و دامنه این انتقادات از رسانه اصولگرای جوان تا رسانه اصلاح طلب شرق امتداد داشته است و این پرسش را شکل داده که چنین فیلمی چگونه به عنوان محصولی ایرانی در این جشنواره به نمایش درآمده است.(اینجا و اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان این انتقادات باعث شده محمدرضا فرجی رییس اداره کل سینمای حرفه ای از این بگوید که این فیلم نه پروانه ساخت دارد و نه پروانه نمایش.

محمدرضا فرجی مدیرکل سینمای حرفه‌ای اعلام کرد: این فیلم به هیچ عنوان مجوز نمایش حتی مجوز نمایش جشنواره‌ای ندارد. این فیلم براساس فیلمنامه ارائه شده به شورای پروانه ساخت، ساخته نشده و در شورای پروانه نمایش مورخ ۱۳۹۶/۱/۳۰ رد شده است و کارگردان فیلم در جریان دلایل رد فیلم قرار دارد.

اظهارات فرجی در شرایطی بیان شده که یک ماه قبل اداره نظارت در جوابیه ای به انتقادات «کیهان» بر چگونگی حضور این فیلم در جشنواره کن بر صدور پروانه ساخت آن تاکید کرده و از بررسی نسخه جشنواره ای برای صدور پروانه نمایش جشنواره ای سخن گفته بود.(اینجا را بخوانید)

اداره نظارت در آن زمان گفته بود: فیلم سینمایی «لرد» واجد پروانه ساخت از سازمان سینمایی است. این فیلم هم‌اینک در نوبت بازبینی شورای پروانه نمایش است و به زودی پس از بازبینی درباره پروانه نمایش آن تصمیم‌گیری خواهد شد.

سینماروزان: نمایش فیلمی به نام «لرد» که هنوز مجوز نمایش در داخل را دریافت نکرده در جشنواره کن واکنشهایی را متفاوت شده است.

روزنامه اصولگرای «جوان» در گزارشی با تیتر «تقدیس فرقه ضالّه و تمسخر ایرانیان در کن» به مرور این واکنشها پرداخته است.

متن گزارش «جوان» را بخوانید:

رضا اخلاقی و سودابه بیضایی در نمایی از «لرد»

سینماروزان: شهردار شهر کن فرانسه به صورت رسمی از برگزاری جشنواره‌ای برای سریالهای تلویزیونی خبر داد.