1

عادل تبریزی کارگردان فیلم روی پرده #گیجگاه مطرح کرد: حامد بهداد گفت اگر #گیجگاه نوستالژی بود اصلا در آن بازی نمی‌کردم/قرار بود نگار جواهریان به‌جای باران بازی کند اما…/اگر بهداد کچل نمی‌کرد اين فيلم را نمی‌ساختم!/اگر جمشید آریا در فیلم بازی نمیکرد، به‌جای فیلم، کتاب گيجگاه را منتشر میکردم!/يك بازيگر پولدار مي‌تواند هر نقشي را كه دوست دارد بازي كند!/بازيگر توانای بی‌پول بايد براي نقش درجه پنج هم بدود!!

سینماروزان/تینا جلالی: فیلمسازی در سينماي ايران به خيلي چيزها ربط دارد. وضعيت اقتصادي روند ساخت فيلم را در سينماي ايران هموار مي‌كند. يك بازيگر پولدار مي‌تواند هر نقشي را كه دوست دارد بازي كند، اما يك بازيگر توانا و قدرتمند بايد براي نقش درجه پنج بدود تا بتواند يك لقمه نان به دست بياورد.

عادل تبریزی کارگردان فیلم روی پرده #گیجگاه با بیان مطلب فوق به روزنامه اعتماد گفت: متاسفانه بايد بگويم سينماي ايران هيچ مراقبتي از هنرمندان واقعي خود نمي‌كند.من جواني و عشقم را پاي سينماي ايران گذاشتم، تمام تلاشم را كردم بي‌حاشيه باشم و آرام بروم و بيايم و كارم را بكنم، اما نمي‌دانم براي فيلم بعدي چه بايد كنم.

تبریزی درباره انتخاب حامد بهداد برای نقش اصلی گیجگاه گفت: حامد بهداد يك‌بار نكته جالبي درباره فیلم مطرح كرده بود، در اين خصوص كه اگر گيجگاه فيلم نوستالژي بود اصلا بازي نمي‌كردم. تمام هم و غم من در حين ساخت فيلم اين بود كه مخاطب را به حسرت گذشته دعوت نكنم. همان زمان كه مي‌ساختم به كاركردش به زمان حال جامعه فكر مي‌كردم.

وی ادامه داد: سال ۹۴ ايده اين فيلم را براي حامد بهداد تعريف كردم همان زمان به من گفت چه قشنگ و اگر اين ايده خوب نوشته شود حتما فيلم خوبي مي‌شود. در تمام مدتي كه فيلمنامه را مي‌نوشتيم عكس حامد جلويم بود و به شخصيت او فكر مي‌كردم. يعني حامد بهداد را با همين گريم و با همين سبيل و با همين پيراهن در فيلم گيجگاه در نظر داشتم. وقتي هم فيلمنامه را حامد خواند، گفت فيلم گيجگاه حتما بايد در كارنامه‌ام باشد.

عادل تبریزی+فیلم گیجگاه
عادل تبریزی+فیلم گیجگاه

عادل تبریزی افزود: براي نقش مهتاب دو گزينه داشتم، نگار جواهريان و باران كوثري اما از آنجايي كه براي مقطعي ساخت فيلم با مشكلاتي براي جذب سرمايه‌گذار همراه شد و نگار جواهریان هم سفري به خارج از كشور داشت، درگير زندگي‌اش شد ولي باران با عشق و انرژي به جمع ما اضافه شد.

تبریزی درباره کلیشه بودن ترکیب باران-بهداد گفت: به همين فكر كرده بودم و قصدم كليشه‌زدايي بود و به نظرم اين اتفاق افتاده. مثلا براي بچه اصلي داستان از 600 بچه تست گرفتم از كرج و ورامين. مي‌خواستم بچه‌اي باشد كه كاراته‌كار باشد و 180 درجه پاهايش را باز كند.

تبریزی درباره همراهی جمشید آریا با گیجگاه بیان داشت: اگر جمشید آریا در این فیلم بازی نمی‌کرد دقيقا آن را نمي‌ساختم و فيلمنامه آن را به صورت كتاب منتشر مي‌كردم. البته مورد دومي هم هست كه اگر حامد بهداد در اين فيلم كچل نمي‌كرد قطعا اين فيلم را نمي‌ساختم.




واکنش #رضا_محقق تهیه‌کننده #چرا_گریه_نمیکنی به ادعاهای تحریم بازیگران این فیلم: بهتر است فیلم‌هایی را تحریم کنند که خودشان سرمایه‌اش را داده‌اند!/خنده دار است که می‌گویند رفاقتی با من کار کرده‌اند!/کدام رفاقت؟ تا ریال آخر دستمزدهایشان را گرفته‌اند!/تولید فیلم از سوی #باران به من پیشنهاد شد!/بازیگری که حتی برای یک روز بدون دستمزد هنگفت بازی نمی‌کند، شده است دکترین انقلاب اینستاگرامی!!/بازیگری که برای ۵ جلسه نقش‌آفرینی ۴۰۰ میلیون تومان دستمزد گرفته‌، چگونه دم از مردم می‌زند؟/شما دل‌تان برای مردم می‌سوزد؟ برای این مردم چه کرده‌اید؟/ این بازیگران چرا شبکه نمایش خانگی را که ماهیانه دو سه میلیارد از آن درآمد دارند، تحریم نمی‌کنند؟/فلان بازیگر تنها افتخارش نقش‌آفرینی در فیلم‌های پدرش بوده و آن وقت به من می‌گوید تهیه‌کننده تازه کار!/در بچگی پدر و مادرم را از دست دادم!/داماد عدل هاشمی‌پور{مدیر سازمان اقتصادی کوثر} هستم ولی وصلت ما قومی بوده و ایشان هیچ کمکی به من نکرده!/این چه مدل دموکراسی است که فقط تعداد محدودی بازیگر با دستمزد میلیاردی باید برای بقیه تعیین تکلیف کنند؟/کارگردان فیلم{علیرضا معتمدی} هیچ مشکلی با حضور فیلم در جشنواره نداشته و حتی تقاضای کارت ورود به جشنواره هم داشته است!

سینماروزان/زهرا منصوری: بعد از راه‌یابی فیلم سینمایی «چرا گریه نمی‌کنی؟» به کارگردانی علیرضا معتمدی به جشنواره فجر۴۱، گروهی از بازیگران این فیلم شامل مانی حقیقی، هانیه توسلی، فرشته حسینی، امیرحسین فتحی، باران کوثری، علی مصفا و نهال دشتی با انتشار متنی در فضای مجازی مخالفت خود با حضور فیلم در جشنواره فیلم فجر را اعلام و به نوعی این رویداد را تحریم کردند.

حالا رضا محقق در مصاحبه‌ای با خبرگزاری مهر پاسخ بازیگران مدعی تحریمش را داده است.

رصا محقق گفت: همواره کارگردان و بازیگران یک فیلم در اختیار تهیه‌کننده هستند و این تهیه‌کننده است که برای یک فیلم تصمیم می‌گیرد. بازیگر در فیلم بازی‌اش را کرده و حق و حقوقش را هم گرفته است. این بازیگران چرا شبکه نمایش خانگی را که ماهیانه دو سه میلیارد از آن درآمد دارند را تحریم نمی‌کنند؟ آیا شبکه نمایش خانگی جزو سینما نیست؟ چرا فیلم‌های خودشان که خودشان برایش سرمایه گذاری کرده اند را تحریم نمی‌کنند؟ اگر قرار بر انصاف است باید این‌ها را جواب بدهند. من فیلمی ساخته‌ام که برایش زحمت کشیده‌ام و کسی حق ندارد به من بگوید که اجازه دارم کارم را به جشنواره بدهم یا ندهم!

وی افزود: همه عوامل این فیلم تا ریال آخر دستمزدهایشان را گرفته‌اند، کجا با رفاقت پای این کار آمده‌اید؟ من به‌هیچ عنوان نمی‌خواهم جشنواره فجر را تحریم کنم، چرا باید شما به من زور بگویید؟ این چه مدل دموکراسی است که شما از آن دم می‌زنید؟ مگر شعار آزادی نمی‌دهید؟ شما آبروی آزادی را هم برده‌اید! شما پیراهن عزتمند آزادی را به یک ذلت تبدیل کرده‌اید! من در بسیاری از فستیوال‌های معتبر سینمایی دنیا جایزه گرفته‌ام، حالا این دوستان به من می‌گویند تهیه‌کننده تازه‌کار! اگر من گمنام بودم چرا برای ساخت این فیلم سراغ من آمدید؟ ساخت این فیلم اساساً از سوی آن‌ها به من پیشنهاد شد. حین ساخت فیلم «شهر خاموش» بودیم که باران کوثری پیشنهاد ساخت این فیلم را به من داد. شما حق ندارید برای دیگری تعیین تکلیف کنید. شما همه بازی کرده‌اید و دستمزد خود را هم گرفته‌اید. یادم نمی‌رود یکی از همین بازیگران، یک روز تا دستمزدش را نگرفت، حاضر نشد مقابل دوربین برود. حالا تبدیل به ارائه‌دهندگان دکترین انقلاب اینستاگرامی شده‌اند! هر اتفاقی هم که می‌افتد پناه می‌برند به فضای مجازی.

محقق قرارداد بازیگران تحریم‌کننده این فیلم گفت: اکثر این بازیگران دستمزدشان را به‌صورت جلسه‌ای می‌گرفتند. دو نفر از همین امضاءکنندگان در حد چند پلان در فیلم حضور دارند، تو دیگر اظهارنظر نکن! بازیگری که برای ۵ جلسه نقش‌آفرینی ۴۰۰ میلیون تومان دستمزد گرفته‌ای، چگونه دم از مردم می‌زنی؟ شما دل‌تان برای مردم می‌سوزد؟ برای این مردم چه کرده‌اید؟ این اظهارنظرها با حقیقت فاصله دارد. تا کی قرار است ما دورو باشیم؟ تا کی می‌خواهیم مردم را سکو و پله‌ای برای پیشرفت خودمان کنیم و ابزار قرار دهیم تا کی ریاکاری کنیم؟

این تهیه‌کننده درباره برخی مطالب مطرح شده در فضای مجازی درباره تأثیر نسبت‌های خانوادگی‌اش در موقعیت امروزش در جشنواره فجر امسال هم گفت: من داماد آقای عدل هاشمی‌پور{رئیس هیات مدیره سازمان اقتصادی کوثر} هستم که شخص بسیار محترمی است و به‌عنوان یک فرد نظامی برای این مملکت زحمت کشیده است. او از سال‌های جبهه و جنگ برای این کشور زحمت کشیده است. او همشهری من بود و وصلت ما هم قومی بود. او اصلاً شناختی از فضای سینما ندارد و در کار بنده هیچوقت هیچ کمکی نکرده است من با تلاش شخصی و شبانه‌روزی‌ام کار کردم و در سال ۸۰ اولین فیلممان را ساختیم. هیچکس به‌غیر از خدای متعال در این مسیر به من کمک نکرد و از هیچ رانتی استفاده نکردم. من در کوچه‌های داغ ده‌دشت بستنی می‌فروختم و کار می‌کردم. سال ۸۰ اولین فیلمم را ساختم اما سال ۹۱ ازدواج کردم!

وی افزود: خطاب به همه آن‌هایی که مدعی آزادی هستند می‌گویم که بدانید که من «آقازاده سینمایی» نیستم. من حتی سایه پدر و مادرم را در بچگی از دست داده‌ام و با یتیمی به جایگاه امروزم رسیده‌ام. حالا برخی از این آقایان احساس می‌کنند جای آن‌ها را تنگ کرده‌ام! مگر سینما اموال موروثی شماست؟ مگر شما وکیل دیگران هستید؟

محقق گفت: فلان بازیگر تنها افتخارش نقش‌آفرینی در فیلم‌های پدرش بوده و فقط همین رزومه را دارد، آن وقت به من می‌گوید تهیه‌کننده ناشناس و تازه کار! من نه شوهرم بازیگر بوده که بازیگر بشوم و نه حامی ویژه‌ای داشته‌ام. اف بر کسانی که این اندازه نمک‌نشناس هستند. کاش اگر حرف و نقدی دارید مثل مرد بیایید و مطرح کنید، نه اینکه جلوی تنفس دیگری را بگیرید و بگویید حق نداری نفس بکشی.

رضا محقق گفت: علیرضا معتمدی کارگردان فیلم هیچ مشکلی با حضور فیلم در جشنواره نداشته و حتی تقاضای کارت ورود به جشنواره هم داشته است. نسخه نهایی فیلم را هم خودش به ما رساند که تحویل جشنواره دهیم. در کلیه مراحل هم او در جریان ارسال فیلم به جشنواره فجر بود. البته آقای معتمدی پیش‌تر به من هشدار داده بود که این اتفاق‌ها رخ می‌دهد اما من تصمیم خودم را برای حضور در جشنواره گرفته بودم و آمادگی فشارهای سخت‌تر از این را هم دارم.

رضا محقق تهیه کننده فیلم چرا گریه نمی‌کنی گفت: چرا دستمزدهای هنگفت شبکه خانگی را تحریم نمی‌کنید؟
رضا محقق تهیه کننده فیلم چرا گریه نمی‌کنی گفت: چرا دستمزدهای هنگفت شبکه خانگی را تحریم نمی‌کنید؟

 

 

 




باران کوثری با #شهر_خاموش در راه سینماها

سینماروزان: سازمان سینمایی پروانه نمایش فیلم سینمایی «شهر خاموش» احمد بهرامی را صادر کرد و این فیلم آماده اکران است.

پروانه نمایش فیلم سینمایی «شهر خاموش» اثر متفاوتی از سینمای ایران به کارگردانی احمد بهرامی صادر شد.

این فیلم سینمایی که رضا محقق تهیه‌کنندگی آن را برعهده دارد با دریافت پروانه نمایش از سازمان سینمایی برای اکران در سال‌جاری آماده می‌شود.
باران کوثری، علی باقری، بابک کریمی، بهزاد دورانی، محسن مهری دروی، کریم و حبیب شراهی برادران دوقلو از دیگر بازیگران «شهر خاموش» هستند که جلوی دوربین مسعود امینی‌تیرانی رفته‌اند.

رضا محقق تاکنون مستند «نگاهی به آسمان» و فیلم‌های سینمایی «او خوب سنگ می‌زند»، «ممیرو»، «ایرو» و… را تهیه کرده که از میان آثارش فیلم «ممیرو» موفق به دریافت جایزه بزرگ بهترین فیلم از جشنواره فیلم پوسان کره جنوبی و جایزه نتپک از جشنواره فیلم آسیا پاسیفیک شده است. همچنین فیلم سینمایی «درب» ساخته هادی محقق و تهیه‌کنندگی رضا محقق سال 1400 در چهلمین جشنواره فیلم فجر موفق به دریافت دیپلم افتخار جایزه ویژه هیات داوران شد. این فیلم به زودی در جشنواره های معتبر جهانی شرکت خواهد کرد.

«شهر خاموش» دومین اثر بلند سینمایی احمد بهرامی پس از فیلم «دشت خاموش» است که موفق به کسب جایزه افق‌های ونیز شده بود. این دو فیلم اشتراکاتی در سبک ساخت دارند که به عنوان سبک فیلمسازی بهرامی شناخته می‌شوند.




همراهی باران کوثری با «شهر خاموش»+عکس

سینماروزان: باران کوثری بازیگر فیلم سینمایی «شهر خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی شد.

فیلم سینمایی «شهر خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی و تهیه‌کنندگی رضا محقق در اطراف تهران کلید خورد و فیلمبرداری این روزها در همان لوکیشن ادامه دارد.

همزمان با آغاز فیلمبرداری این اثر، باران کوثری به عنوان اولین بازیگر پروژه جلوی دوربین مسعود امینی‌تیرانی رفت. «شهر خاموش» اولین همکاری باران کوثری با احمد بهرامی در مقام کارگردان و رضا محقق تهیه‌کننده است.

این پروژه چند بازیگر مطرح دیگر نیز دارد که به زودی معرفی می‌شوند.

احمد بهرامی پیش از این فیلم‌های سینمایی «پناه» و «دشت خاموش» را کارگردانی کرده و رضا محقق نیز پیش از این فیلم‌های موفق «او خوب سنگ می‌زند»، «ممیرو»، «ایرو» و… را تهیه کرده است.

رضا محقق در چهلمین جشنواره فیلم فجر، «دِرب» ساخته هادی محقق را داشت که این اثر به عنوان تنها نماینده سینمای هنری در این جشنواره موفق شد جایزه ویژه هیات داوران و دیپلم افتخار بهترین کارگردانی را از آن خود کند.

عوامل «شهر خاموش» عبارتند از نویسنده و کارگردان: احمد بهرامی، مدیر تولید: ابوالفضل افشاری، مدیر فیلمبرداری: مسعود امینی‌تیرانی، مدیر صدابرداری: محمد شاه‌وردی، طراحان صحنه: مصطفی جمالی و ناهید عزیزی صدیق، برنامه‌ریز: صالح غربی جوان، طراح گریم: ایمان امیدواری، مدیر تدارکات: محمد وطن چی، دستیار یک فیلمبردار: سیدمهدی حسینی، گروه کارگردانی: محمود بهرامی، شبنم شعاریان ستاری و آرش کرد، عکاس: مجید محبوبی راد، دستیاران فیلمبردار: علی افضلی، وحید حاتمی‌کیا، اشکان عبدالوند، رضا دعاوی و سیدفرشاد شورایی، منشی صحنه: مهران رضایی، مجریان گریم: امیر خدادادی شاهیوند، سایه غلامی، دستیار برنامه‌ریز: حسین نیکخو، دستیار صدابردار: آرش نجفیان، دستیار صحنه: محدث یوسفی، دستیار لباس: زهرا امیری، دستیاران تدارکات: حمید صالحی زاده، محسن زندی و عیسی خیبرمنش، خدمات: محمدرضا مقراضی و سپهر مقراضی، سینه موبیل: محمد قاسمی زاده، دستیار تدوین: مصطفی وزیری،  مشاور رسانه‌ای نغمه دانش‌آشتیانی و تهیه‌کننده: رضا محقق.

باران کوثری در فیلم شهر خاموش
باران کوثری در فیلم شهر خاموش




باران کوثری در سه نقش مختلف!+عکس⇔ افشای پشت پرده یک مرکز نگهداری از زنان کارتن‌خواب!

سینماروزان/نغمه دانش: اولين اکران مستندانیمیشن «کاغذپاره‌ها» که باران کوثری در سه نقش مختلف آن به شیوه روتوسکوپی حاضر شده، برگزار شد. این مستند به پشت پرده یک مرکز نگهداری از زنان کارتن‌خواب می‌پردازد.

به گزارش سینماروزان، آیین دیدار مستندانیمیشن «کاغذپاره‌ها» به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی بهزاد نعلبندی شب گذشته 1 بهمن ماه همزمان با آغاز اکران در سینماهای «هنروتجربه»، در سالن 3 سینما فرهنگ برگزار شد.

در این مراسم رخشان بنی‌اعتماد کارگردان و فیلمنامه‌نویس، محمدرضا دلپاک صداگذار سینما، لیلی ارشد فعال اجتماعی و مدیرعامل موسسه زنان سرزمین خورشید، باران کوثری بازیگر، مختار سائقی بازیگر، انسیه ملکی صداگذار «کاغذپاره‌ها»، مهدی کوهیان تهیه‌کننده سینما، بهزاد نعلبندی کارگردان این مستندانیمیشن و جمعی از زنان که قبلا تجربه‌ای مشابه سوژه‌های فیلم داشته‌اند، حضور داشتند.

پس از اکران این مستندانیمیشن با حضور عوامل و مهمانان، رخشان بنی‌اعتماد، لیلی ارشد، محمدرضا دلپاک، انسیه ملکی و بهزاد نعلبندی برای مهمانان صحبت کردند.

*«کاغذپاره‌ها» بیانی تازه در سینمای اجتماعی است

ابتدا رخشان بنی‌اعتماد در سخنانی عنوان کرد: بداعت و بیان سینمایی که کارگردان «کاغذپاره‌ها» برای یک مساله اجتماعی به کار گرفته است، بسیار اثرگذار است. متاسفانه واقعیت این است که آن قدر گوش و چشم جامعه کر و کور شده است که خود ما هم در بیان موضوعات و مسایل اجتماعی به تکرار رسیده‌ایم اما بهزاد نعلبندی هنرمندانه زبان جدیدی برای بیان این دست از موضوعات پیدا کرده است.
وی ادامه داد: باید بگویم ایشان فردی بسیار صبور است و من شاهد هستم چگونه ذره ذره در این کار پیش رفت به همین دلیل جا دارد یک خسته نباشید به ایشان بگویم.

این فیلمساز درباره لیلی ارشد فعال اجتماعی و مهمان این مراسم گفت: من تمام قد در برابر ایشان که با تمام وجود به زنان آسیب دیده کمک می‌کند، تعظیم می‌کنم و باید بگویم اگر پایدار و صبوری ایشان در برابر فشارهای بیرونی نبود، معلوم نبود چه اتفاقی رخ می‌داد.

بنی‌اعتماد خاطرنشان کرد: اگر قرار است تبلیغی برای فیلم شود لازم است به این نکته اشاره کنم که «کاغذپاره‌ها» بیانی تازه در سینمای اجتماعی است.

رخشان بنی اعتماد در رونمایی فیلم‌ کاغذ پاره ها
رخشان بنی اعتماد در رونمایی فیلم‌ کاغذ پاره ها

*نگاه متفاوت به مسایل اجتماعی در حوزه زنان

در ادامه مراسم، لیلی ارشد فعال اجتماعی ضمن تشکر از سازندگان «کاغذپاره‌ها» برای خلق این اثر گفت: این مستندانیمیشن با یک زبان متفاوت به مسایل اجتماعی در حوزه زنان پرداخته و به همین دلیل اثر بسیار خوبی است. همچنین با اینکه چهره‌ها واقعی نبودند اما افسردگی در تک تک چهره‌ها دیده می‌شد و این مساله هوشمندی کارگردان را نشان می‌دهد.

وی با تاکید بر تاثیر رخشان بنی‌اعتماد و سینمایش بر پیگیری و حل مشکلات اجتماعی بیان کرد: مستند «حیات خلوت خانه خورشید» اثر رخشان بنی‌اعتماد به یک‌باره سرعت زیادی به شفاف‌تر شدن آسیب‌های اجتماعی بخشید و باعث باز شدن پرده‌ها برای پرداختن به مشکلات در حوزه زنان شد پس جا دارد از ایشان تشکر کنم.

این فعال اجتماعی مطرح کرد: همچنین باید از کارگردان «کاغذپاره‌ها» به دلیل نگاه متفاوتی که به مسایل زنان داشته است، تشکر کنم و بگویم خوشحالم فیلمی ساخته شده است که نگاهی به موضوع نگهداری زنان آسیب‌دیده و مشکلات و اتفاقاتی که در دوران نوجوانی و کودکی برای آنها رخ داده، داشته است. اینگونه فیلم‌ها و یا هر اثر هنری می‌تواند در رساندن صدای زنان آسیب‌دیده به گوش مردم قطعا موثر باشد.

کاغذپاره» محتوای مهمی دارد

انسیه ملکی صداگذار «کاغذپاره‌ها» نیز در سخنانی کوتاه گفت: از بهزاد نعبلندی برای ساخت این اثر تشکر می‌کنم و خوشحالم که عضوی از این پروژه خاص بودم. ما مدت طولانی مشغول کار روی این پروژه بودیم و من پس از مدت‌ها دوباره «کاغذپاره‌ها» را تماشا کردم و از دیدن آن روی پرده لذت بردم.

محمدرضا دلپاک صداگذار مطرح سینمای ایران نیز با اشاره به اینکه از تماشای این مستندانیمیشن لذت برده است، درباره انسیه ملکی طراح صدای پروژه عنوان کرد: این بانو که کارش درجه یک است، تنها طراح صدا در سینمای ایران است که فارغ التحصیل این رشته در دانشگاهی در انگلیس است.

وی ادامه داد: ما در سینمای مستند که بسیار به آن علاقه‌مندم، می‌گوییم محتوا مانند نامه و فرم شبیه پاکت‌نامه است. «کاغذپاره‌ها» هم فرم زیبا و هم محتوای مهمی دارد و موفق شده است به خلوت و سکوت افراد راه پیدا کند. از سوی دیگر تصویرسازی این مستندانیمیشن که مبتنی بر صداهای ضبط شده انجام شده است، کار بسیار سختی بوده که بهزاد نعلبندی هوشمندانه از عهده آن برآمده است.

داور دوازدهمین جشن مستقل مستند خانه سینما با بیان اینکه نگاه متفاوت کارگردان این مستندانیمیشن به مساله زنان آسیب‌دیده منجر به دریافت جایزه از این جشن شده است، خاطرنشان کرد: در جشن مستقل مستند خانه سینما آثار زیادی با موضوعاتی شبیه به «کاغذپاره‌ها» و زندگی مردم حضور پیدا می‌کنند اما پرداخت این اثر آنقدر متفاوت بود که منجر کسب جایزه توسط کارگردان شد.

باران کوثری در رونمایی فیلم‌ کاغذ پاره ها
باران کوثری در رونمایی فیلم‌ کاغذ پاره ها

*تقدیم اولین نمایش فیلم به زنده‌یاد ابراهیم اثباتی

بهزاد نعلبندی کارگردان «کاغذپاره‌ها» در پاسخ به پرسش محسن بیگ‌آقا منتقد و نویسنده با اشاره به اینکه این مستند-انیمیشن از سال 93 کلید خورد و تولید آن پنج سال طول کشید، اظهار کرد: اولین نمایش این اثر در سال 98 و همزمان با جشنواره جهانی فیلم فجر بود اما به دلیل کرونا تصمیم گرفتیم کار را در زمان مناسب‌تری اکران کنیم. همچنین باید بگویم که این فیلم در کشورهایی از جمله آمریکا، آلمان، فرانسه، هلند و… به نمایش در آمده است.

وی ادامه داد: در این اثر باران کوثری سه شخصیت «فاطمه»، «آرزو» و «مینا» را بر اساس جنس صدا، نحوه‌ای گویش و کارکترشان بازی کرده و من آن را فیلمبرداری کردم. این کار را در انیمیشن سازی روتوسکوپی می‌گویند. من بر اساس شیوه‌ بازی و نحوه حرکت بازیگر روتوسکوپی عروسکها را انیمیت کردم. پس این سه شخصیت در فیلم به کمک بازی او جان گرفته‌اند. شخصیت خانم امیری را رزیتا علیزاده و شخصیت زهرا را آوا شریفی بازیگری روتوسکوپی انجام داده‌اند

کارگردان «کاغذپاره‌ها» تصریح کرد: خوشحالم اولین نمایش این مستندانیمیشن با حضور بانوی اول سینمای ایران؛ رخشان بنی‌اعتماد رقم خورد و آن را با احترام به ایشان و خانم ارشد، به همه زنان آسیب‌دیده‌ای تقدیم می‌کنم که تجربه‌های تلخ را از سر گذرانده‌اند و امروز تلاش می‌کنند سالم و شاد روزگار را بگذرانند.

نعلبندی در پایان خاطرنشان کرد: اجازه می‌خواهم در کنار این عزیزان، این اکران را به زنده‌یاد ابراهیم اثباتی که مانند برادرم بود، تقدیم کنم؛ آهنگساز بزرگی که خیلی زود از دستش دادیم. امروز اولین سالگرد درگذشت ایشان است و مطمئن هستم امروز پیش ماست.

در پایان این مراسم یکی از زنان حاضر در سالن ضمن تشکر از کارگردان و دست‌اندرکاران این پروژه گفت: از اینکه عوامل سازنده باعث شدند زنانی مثل  ما دیده شویم و به ما توجه شود، سپاسگزارم. لحظه به لحظه «کاغذپاره‌ها» برای من دردآور بود اما در برابر همه دست اندرکاران این پروژه سر تعظیم فرود می‌آورم و تشکر می‌کنم که چنین محفلی را برای ما فراهم کردند.

در خلاصه داستان «کاغذپاره‌ها» که اول بهمن اکران عمومی خود را آغاز کرده است، آمده است: ایامی که تهران میزبان میزبان اجلاس مهم بین‌المللی ست، شهرداری تهران برای زیباسازی و بهبود جلوه‌ی شهر اقدام به جمع‌آوری کارتن‌خواب‌ها می‌کند. مردها بعد از چند روز آزاد می‌شوند اما زن‌ها به قیمومیت بهزیستی درمی‌آیند و حق حضور در اجتماع از آن‌ها سلب می‌شود و به مراکزی در حومه شهر منتقل می‌شوند. این مراکز دور از شهر و بصورت پنهانی فعالیت می‌کنند و هیچ اطلاعاتی از تعداد زنان و نحوه‌ای نگهداری از آن‌ها در اختیار عموم قرار نمی‌گیرد. با کمک یکی از مددکاران در روزی که هیچ مسئولی در آنجا حضور نداشت وارد یکی از این مراکز شدم و با پنج تن از این زنان مصاحبه کردم و پای درددل آن‌ها نشستم. صداهای این فیلم مصاحبه‌هایی است که از آنجا تهیه شده و تصاویر آن به صورت انیمیشن ساخته شده است.

این فیلم با حضور فیلمساز در یک مرکز نگهداری زنان کارتن‌خواب و ضبط صدای تعدادی از آنها که قصه زندگی‌شان را روایت کرده‌اند، شکل گرفته است. پس از ضبط این صداها، تصاویر آن به صورت انیمیشن ساخته شده است.

بهزاد نعلبندی و مختار سائقی در رونمایی فیلم‌ کاغذ پاره ها
بهزاد نعلبندی و مختار سائقی در رونمایی فیلم‌ کاغذ پاره ها

عوامل «کاغذپاره‌ها» عبارتند از نویسنده، طراحی و ساخت عروسک و آکسوسارها، استوری برد، انیماتور، کامپوزیت، تدوین، کارگردان و تهیه کننده: بهزاد نعلبندی، طراحی و صداگذاری: انسیه ملکی، آهنگساز: عطا ابتکار، با همکاری: باران کوثری، رزیتا علیزاده و آوا شریفی و مدیر روابط‌عمومی: نغمه دانش آشتیانی.
عکس از محمدحسین سلیمانی است.




همکاری باران کوثری با خواهرزاده(داماد) امام موسی صدر!!+عکس

سینماروزان: باران کوثری در تازه‌ترین تجربه بازیگری خود در فیلمی بازی کرده به سرمایه‌گذاری مهدی فیروزان خواهرزاده امام موسی صدر که در عین حال داماد امام موسی صدر هم هست.

به گزارش سینماروزان فیلمبرداری فیلم «احمد به تنهایی» به کارگردانی حسین مهکام به پایان رسید. حسین مهکام که فیلم قبلیش “بی حسی موضعی” را با حمایت محمدصادق رنجکشان ساخته بود در فیلم‌تازه‌اش از حمایت مهدی فیروزان-داماد امام موسی صدر-برخوردار است.

سهیل مستجابیان، محمود کلاری، بابک کریمی، سروش صحت، شاهرخ فروتنیان، علیرضا استادی، آندرانیک خچومیان، امیر شهرابی، محمد جزایری، مازیار تهرانی، نازآفرین فرجی، عبدالخالق استواری، غلامعلی رضایی، احمد نگهبان، محمد علی ارکان، حمید گرامی فر، علیرضا شریف زاده، مجید بیرقیان و باران کوثری بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

«احمد به تنهایی» در ابتدای انجام امور فنی پس از تولید است و پس از آماده سازی، در نخستین گام، به فستیوال های بین المللی ارائه خواهد شد.

به گزارش سینماروزان نام مهدی فيروزان مدیر موسسه شهرکتاب و داماد امام موسی صدر( مجتهد نامدار شیعه) به‌عنوان سرمایه‌گذار و مجری طرح “احمد به تنهایی” به چشم می‌خورد.

فیروزان خواهرزاده امام موسی صدر و همسر حورا صدر است که در فرانسه تحصیل کرده است. فیروزان در سالهای اخیر منهای مدیریت شهرکتاب به‌واسطه اظهاراتش درباره سرنوشت امام موسی صدر -که چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در لیبی، مفقود شد- مورد توجه بوده و حالا با ورود به سینما لابد بیشتر زیرنظر خواهد بود.

باران کوثری+سهیل مستجابیان در "احمد به تنهایی"
باران کوثری+سهیل مستجابیان در “احمد به تنهایی”

فهرست عوامل فیلم سینمایی «احمد به تنهایی» عبارتند از:
سرمایه گذار و مجری طرح: مهندس مهدی فیروزان، نویسنده، تهیه کننده و کارگردان: حسین مهکام، تدوین: سمانه سزاوار، جانشین تهیه کننده و مدیر تولید: حمید شیخ محمدی، دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: عبِد نیک پو، گروه کارگردانی: سعید رسولی، محمد رحیمی، منشی صحنه: امیررضا مکین، مدیر فیلمبرداری: حسین مکرّمی، دستیار اول فیلمبردار: محسن زهی، گروه فیلمبرداری: محمدعلی زهی، امیرحسین اردقی، علیرضا شریف زاده، مدیر صدابرداری: داریوش صادق پور، صدابرداران: داریوش صادق پور، حمید محمودی، دستیار صدا: سجاد سخایی، صداگذار: فرامرز ابوالصدق، طراح چهره پردازی: عباس عباسی، اجرای چهره پردازی: سیامک احمدی، بهداد عزت پور، قطعات توربافت: مسعود ترغبی، طراح صحنه و لباس: امیرحسین دوانی، صحنه آرا: سامان دلشاد، مدیران صحنه: سینا صابری، حمید شریفات، گروه دستیاران صحنه: رهی غاسملو، میلاد کیانی، رضا ملک محمد، گرافیک صحنه: خورشید آزادی، دستیار طراح لباس: مهرنوش بیانی، جامه دار: رسول مکوندی، دوخت لباس: نگار مقیمی، سارا حشمتی، موسیقی: آنکیدو دارش و قطعه خشم اثر هومن اژدری، عکاس: بهزاد اردلان، روابط عمومی: بابک جوادی، مدیر تدارکات: عبدالرضا سعیدی.

باران کوثری+فیلم احمد به تنهایی+مهدی فیروزان+حورا صدر+امام موسی صدر
باران کوثری+فیلم احمد به تنهایی+مهدی فیروزان+حورا صدر+امام موسی صدر

 




صدور پروانه کمدی-نهنگی(؟!) بهداد-باران!+عکس

سینماروزان: شورای پروانه نمایش فیلم های سینمایی با صدور پروانه نمایش یک فیلم موافقت کرد.

به گزارش سینماروزان شورای پروانه نمایش فیلم های سینمایی در جلسه اخیر با صدور پروانه نمایش برای فیلم «گیج گاه» به تهیه کنندگی میرولی‌الله مدنی وکارگردانی عادل تبریزی موافقت کرد.

“گیج‌گاه” که تازه‌ترین همکاری حامد بهداد-باران کوثری است یک کمدی-کودکانه است و در حال و هوای “نهنگ عنبر”.

جمشید هاشم پور، سروش صحت، فرهاد آییش، بهرنگ علوی، امیرحسین رستمی، نادر سلیمانی، بیژن بنفشه‌خواه، سیاوش چراغی‌پور، محمد الهی، رضا صفایی‌پور و حسن رضایی دیگر بازیگران “گیج‌گاه” هستند.

گیجگاه
گیجگاه




هزار و سیصد و هشتمین کار سینماگر پیشکسوت به‌اشتراک باران کوثری و حامد بهداد+عکس

سینماروزان: اسحاق خانزادی سینماگر بااخلاق پیشکسوت، هزار و سیصد و هشتمین(۱۳۰۸) کار خود را در پروژه تازه باران کوثری-حامد بهداد انجام می‌دهد.

به گزارش سینماروزان پروژه جدید خانزادی “گیجگاه” نام دارد که عادل تبریزی آن را می‌سازد‌. تبریزی سابقه دستیاری برای مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی را در “رییس” و “نارنجی‌پوش” دارد.

اسحاق خانزادی که سابقه همکاری با اغلب کارگردانان مطرح سینمای ایران و ازجمله داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، علی حاتمی، بهمن فرمان‌آرا و رسول ملاقلی‌پور را در کارنامه دارد در ماههای اخیر گرفتار بیماری بوده و بارها از بی‌توجهی‌های مدیران سینمایی نسبت به سینماگران پیشکسوت هم گلایه داشته است.

“گیجگاه” پس از “هفت ماهگی”، “جاندار”، “سدمعبر” و “خانه دختر”، تازه‌ترین همکاری حامد بهداد و باران کوثری است.

جمشید هاشم پور، سروش صحت، فرهاد آییش، بهرنگ علوی، امیرحسین رستمی، نادر سلیمانی، بیژن بنفشه‌خواه، سیاوش چراغی‌پور، محمد الهی، رضا صفایی‌پور و حسن رضایی دیگر بازیگران “گیج‌گاه” هستند.

تهیه‌کننده “گیج‌گاه” میرولی‌اله مدنی همسر سابق رویا تیموریان و پدر دنیا و درنا مدنی است و حنیف سروری نیز به‌عنوان تهیه‌کننده دوم و سرمایه‌گذار در “گیج‌گاه” حضور داشته است.

گیجگاه
گیجگاه(باران کوثری+حامد بهداد)

گیجگاه
گیجگاه




علیرام نورایی روی آنتن زنده مدعی شد⇐نه به اصلاح طلبان تعلق خاطر دارم و نه به اصولگرایان!!/در هیچ کدام از انتخابات برای هیچ کس تبلیغ نکردم!!/{باران کوثری؟} به من و همراهانم بی‌احترامی کرد و ماجرا با برخورد فیزیکی، ختم شد!/هنوز هم می‌گویند که اگر نورایی در فیلمی باشد ما نیستیم!!/برای ایفای نقش یکی از سرداران «مختار» انتخاب شدم ولی قسمت نشد که بازی کنم!/دوپاسپورته شدن مدیران و آقازاده‌هایشان باعث شده درباره خیانتهای بریتانیا کار فرهنگی نشود

سینماروزان: علیرام نورایی که بعد از ایفای نقش در فیلم ضدفتنه «قلاده های طلا» با برخوردهای منفی مختلفی از سوی برخی سینماگران عشق اصلاحات(!) روبرو شده بود اخیرا به خاطر طعنه به تهیه کنندگانی که مدام از گرانی بازیگر مینالند ولی جرأت استفاده از بازیگران رها از سیاسی‌بازی، را ندارند مورد توجه قرار گرفت.

به گزارش سینماروزان علیرام نورایی به تازگی روی آنتن زنده «فرمول یک» درباره شایعات مرتبط با درگیری هفت سال قبلش با باران کوثری در تئاترشهر که ریشه در اختلافات سیاسی داشته، گفت: درباره آن اتفاق شایعات عجیب و غریبی مطرح شد اما واقعیت این است که سکانس‌های مربوط به تئاترشهر سریال «ماتادور» تصویربرداری می‌شد و من به همراه لیندا کیانی در آن سکانس‌ها بازی داشتیم؛ گروه تئاتری که آن خانم بازیگر{باران کوثری؟} هم جزوش بود، آنجا حضور داشتند و برنامه‌ای را رقم زدند که اصلاً آن‌ چیزهایی نبود که مثلاً گفتند «کف‌گرگی» خورده‌ام! به من و همراهان و کسانی که با من عکس می‌گرفتند بی‌احترامی کردند اما ماجرا با برخورد فیزیکی من ختم شد. افتخار نیست که در فرهنگی‌ترین محیط شهرمان (تهران) اتفاق کاملاً غیرفرهنگی و بدی افتاد.

نورایی درباره ریشه های این درگیری و ربطش با فیلم ضدفتنه «قلاده ها…» تأکید کرد: من هنوز هم اعتقاد دارم «قلاده‌های طلا» را ندیدند و همیشه هم گفته‌ام لااقل این فیلم را ببینید و بعد نقد کنید!

این بازیگر سینما و تلویزیون در خصوص بایکوت شدن در سینما بعد از بازی در «قلاده ها…» گفت: هنوز ماجرا ادامه دارد و به‌عنوان کسی که از ۱۹ سالگی وارد این حرفه شده‌ام،  می‌توانم به جرأت بگویم ۲۲ سال است پیشنهادهای سینمایی آنچنانی سراغم نیامدند؛ هنوز هم می‌شنوم و می‌گویند که اگر نورایی باشد ما نیستیم و یا نامش را به خاطر بازی در فلان فیلم خط بزنید!

او در باب ماجرای پاسخِ اینستاگرامی به پوران درخشنده توضیح داد: من به پست اینستاگرامی کارگردان قدیمی سینما خانم درخشنده پاسخ دادم و گفتم از سینمایی که جمعاً به اندازه ۲ دست بازیگر ندارد و فقط بازیگران ثابتی در فیلم‌هایش جا به جا می‌شوند چه انتظاری دارید که مبالغ هنگفت میلیاردی نگیرند! به هیچ‌وجه آدم سیاسی نیستم؛ من تعلق خاطر به اصلاح‌طلب و اصولگرا ندارم و به مملکتم تعلق‌خاطر دارم؛ در هیچ کدام از انتخابات برای هیچکس تبلیغ نکردم و فقط عکسی گرفتم که دارم رأی می‌دهم و دوستداران و مخاطبین بدانند که باید برای سرنوشت مملکتشان تصمیم بگیرند. من بازیگری‌ام که منتظر نقش‌های خوبم تا به بهترین شکل ممکن آنها را ایفا کنم.

وی در پاسخ به این سوال که اگر روزی عرصه‌ها بر شما تنگ شود و این ناراحتی‌ها تشدید شوند به سراغ حرفه دیگری جز بازیگری می‌روید؟ گفت: بازیگری را خیلی دوست دارم اما ممکن است مجبور شوم و به جایی برسم که عطای این کار را به لقایش ببخشم؛ برای سال‌های طلایی که از جوانی‌ام روی این کار گذاشته‌ام ادامه می‌دهم.

نورایی به ماجرای پاسپورت‌های عجیب و غریب و علاقه برخی از مسئولین به بریتانیا اشاره کرد و افزود: ما پروژه‌ای کار کردیم به نام «یتیمخانه ایران» که کار بسیار سختی با موضوع عجیب و غریبی که تاریخ از آن غفلت کرده بود و حتی در کتاب‌های درسی هم به آن اشاره نشده بود؛ من گفتم برخی هستند که حتی در این مملکت مسئولیت هم دارند اما فرزندانشان در بریتانیا زندگی و تحصیل می‌کنند و حتی خودشان هم آنجا تحصیل کرده‌اند؛ گفتم اگر به این مقوله‌ها اهمیتی داده نمی‌شود و درباره خیانتهای بریتانیا فیلم و سریال نمیسازند و کار فرهنگی نمیکنند، شاید به وجود همان پاسپورت‌های عجیب و غریب برمی‌گردد.

وی با اشاره به دیالوگ مورد علاقه‌اش در «یتیمخانه ایران» که می‌گوید آرزو می‌کنم روزی برسد که بچه‌های این مرز و بوم از سرباز، وکیل و سفیر انگلیسی نترسند، تصریح کرد: «یتیمخانه ایران» از بزرگترین نسل‌کشی ایران می‌گوید و به روایتی بین ۴ تا ۱۲ میلیون نفر ایرانی که در جنگ جهانی دوم بی‌طرف بوده و به واسطه حضور ارتش بریتانیا در ایران از بین رفته‌اند و کسی هم خبر نداشته است. واقعاً سکانس سخت این فیلم برای من همان سکانسی است که دست و پایم را به گاری بستند و کشیدند و در همان حال بارندگی شدیدی هم در شمال کشور اتفاق افتاده بود.

نورایی با بیان اینکه دوست داشتم نقشی در سریال «مختارنامه» داشته باشم، تأکید کرد: دوست داشتم در سریال «مختارنامه» بازی کنم، پپیشنهاد هم شد که جلسه‌ای در خدمت دوستان یکی از نقش‌ها را کار کنم؛ آن موقع خیلی کار نکرده بودم و تجربه کمتری داشتم؛ نقش یکی از سرداران سپاه پیشنهاد شد و دوست داشتم حضور داشته باشم چون کار تاریخی و اکشن بسیار دوست دارم، اما قسمت نشد.




پرسشهای منتج از شکست سنگین “بی نامی” در گیشه⇐چه کسی بودجه تولید این فیلم شکست خورده را در اختیار مجید رضابالا قرار داده؟/باران کوثری چطور رضایت داده به حضور در این فیلم؟ بخاطر حل مشکل ممنوع التصویری؟؟/رضابالا که در نخستین تجربه عملی خود چنین شکست سنگینی را متحمل شده، باز هم صلاحیت حضور در مناصب ارگانی را دارد؟

سینماروزان/حامد مظفری: مجید رضابالا که مدام در مناصب مختلف ارگانی از شوراهای نظارتی ارشاد تا معاونت فرهنگی فارابی و از هیأت انتخاب جشنواره فجر تا مدیریت میانی سیمافیلم حضور داشته و اغلب از موضع یک کارشناس درجه اول(!) با فیلمسازان برخورد داشته فیلمی روی پرده دارد به نام “بی نامی” که تاکنون و بعد از ده روز اکران پنجاه میلیون هم نفروخته است!

این شکست فاحش یک مدیر ارگانی را کنار هزینه های بالای تولید فیلمی با بازی باران کوثری و حسن معجونی بگذاریم اولین پرسش ناظر بر چگونگی تأمین بودجه فیلم است. بودجه این فیلم شکست خورده را چه کسی داده؟

“بی نامی” فیلمیست که تیزرهایش با حضور باران کوثری-که پیشتر ممنوع التصویر بود-به کرات در شبکه های مختلف تلویزیون-حتی مدتی پیش از اکران- روی آنتن میرفت ولی فیلم مخاطب چندانی را جلب نکرد! هزینه حضور باران کوثری در این فیلم را چه کسی داده؟ آیا رضایت باران جهت همکاری در چنین پروژه ای ، تهاتری بوده در جهت رفع ممنوع التصویری!؟؟

از اینها گذشته، رضابالایی که در نخستین تجربه عملی خود در سینما این چنین شکستی را تجربه کرده آیا باز هم صلاحیت این را دارد که در شوراهای مختلف ارگانی حضور داشته باشد و درباره کیفیت کار سینماگران دیگر نظر دهد؟؟ این پرسشی است که علاوه بر رضابالا مدیران ارگانها و نهادهای سینمایی که از وی استفاده کرده اند باید بدان پاسخ دهند.




«بی حسی موضعی» با باران و پارسا کلید خورد

سینماروزان: فیلمبرداری فیلم سینمایی «بی حسی موضعی» به کارگردانی حسین مهکام از روز چهارشنبه در تهران آغاز شد و حسن معجونی و حبیب رضایی نخستین بازیگرانی بودند که جلوی دوربین رفتند

حسن معجونی، پارسا پیروزفر، باران کوثری، سهیل مستجابیان و حبیب رضایی بازیگران اصلی «بی حسی موضعی» هستند.

حبیب رضایی پس از سالها حضور در سینما به عنوان بازیگر، برای نخستین بار تهیه کنندگی یک فیلم سینمایی را برعهده گرفته است. همچنین «محمد صادق رنجكشان» به عنوان سرمايه گذار و مجری طرح در اين پروژه سينمايى حضور دارد.

«بی حسی موضعی» که قصه اش در یک شب تا صبح می گذرد برای نمایش در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر آماده می شود و مراحل فنی فیلم همزمان درحال انجام است

دیگر عوامل این پروژه عبارتند از:
نویسنده و‌کارگردان: حسین مهکام‌، تهیه کننده: حبیب رضایی، مجری طرح و سرمایه گذار: محمد صادق رنجکشان، مدیر تولید: مهدی بدرلو‌، مدیر فیلمبرداری: علی تبریزی، تدوین: سمانه سزاوار، طراح گریم: ایمان امیدواری، مدیر صدابرداری: داریوش صادقپور، طراح صحنه: امیر حسین دوانی، دستیار کارگردان و برنامه ریز: سعید کریمی، دستیار تولید: آرش صالحی




باران کوثری و حسن معجونی در «بی حسی موضعی»

سینماروزان: پیش تولید فیلم سینمایی «بی حسی موضعی» به کارگردانی حسین مهکام در حالی به روزهای پایانی نزدیک می شود که پس از پارسا پیروزفر و سهیل مستجابیان به تازگی باران کوثری و حسن معجونی هم به ترکیب بازیگران فیلم اضافه شده اند.

«بی حسی موضعی» سومین همکاری مشترک کوثری و معجونی بعد از فیلم های «قصه ها» و «بی نامی» محسوب می شود. این فیلم یک بازیگر مطرح دیگر نیز دارد که طی روزهای آینده انتخاب و معرفی می شود. این فیلم قرار است برای نمایش در سی و هفتمین جشنواره فیلم آماده شود.

حبیب رضایی پس از سالها حضور در سینما به عنوان بازیگر، برای نخستین بار تهیه کنندگی یک فیلم سینمایی را برعهده گرفته است. همچنین محمدصادق رنجكشان به عنوان سرمايه گذار و مجری طرح در اين پروژه سينمايى حضور دارد.

«بی حسی موضعی» نام موقت سومین ساخته حسین مهکام بعد از فیلم های «آزادی مشروط» و «آندرانیک» استِ




تجربه فوتبالی باران کوثری پیش‌روی ساکنان بهارستان⇔نمایندگان مجلس به تماشای «عرق سرد» می‌نشینند

سینماروزان: نمایندگان کمیسیون فرهنگی و کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی بعد ماه رمضان به تماشای فیلم «عرق سرد» به کارگردانی سهیل بیرقی می نشینند.

به گزارش سینماروزان در زمان برگزاری جشنواره فجر بود که طیبه سیاوشی عضو فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی با اشاره به طرح مجلس برای اصلاح قانون گذرنامه و تسهیل برخی موارد خروج زنان از کشور بدون داشتن اذن همسر، به همکاران نماینده خود پیشنهاد کرد به تماشای «عرق سرد» بنشینند و نسبت به رفع خلاءهای قانونی در این زمینه اقدام لازم را انجام دهند.

این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس با اشاره به فیلم «عرق سرد» که با بازی باران کوثری در نقش یک فوتبالیست ممنوع الخروج با همین مضمون تهیه شده، گفت: اگر عوامل این فیلم به دنبال اصلاح این رویه هستند به آنها توصیه می‌کنیم نمایندگان را برای اکران خصوصی فیلم دعوت کنند. این امر باعث می‌شود نمایندگان با خلاءهای قانونی در این زمینه آشنا شوند و نسبت به اصلاح قانون تسریع شود و حالا قرار است نمایندگان مجلس به تماشای دومین ساخته بیرقی بنشینند.

«عرق سرد» نخستین بار در جشنواره فجر سال گذشته به نمایش درآمد و در هشت رشته کاندید جایزه بود و مورد توجه مخاطبین و منتقدین قرار گرفت. کاندید شدن تمامی بازیگران فیلم در جشنواره از نکات قابل توجه «عرق سرد» بود.




باران کوثری در تازه‌ترین گفتگویش بیان داشت⇐ابایی ندارم از اینکه بگویم کار سیاسی انجام می‌دهم!!/من که به روحانی رأی دادم می‌توانم نقدش کنم/مردم دیدن «عصبانی نیستم» را مطالبه می‌کنند

سینماروزان: باران کوثری بازیگری که به تأسی از مادرش، سمپاتی قابل توجهی با جریان موسوم به اصلاح‌طلبی داشته و در انتخابات96 هم حامی حسن روحانی بود در ماههای اخیر از طریق صفحه اجتماعیش نقدهایی را متوجه دولت کرده؛ نقدهایی که موجب شده بسیاری از او بپرسند این نقدها چه سنخیتی دارد با آن حمایت و شعار «تا 1400 با روحانی»؟؟

باران با اشاره به اینکه چون به روحانی رأی داده باید بتواند نقدش کند به بهناز شیربانی در «شرق» گفت: درنهایت فکر می‌کنم انگار دیگر نقد را برنمی‌تابیم، مثلا در فضای مجازی متهم می‌شوی به اینکه به دولت رأی دادی، پس چرا آن را نقد می‌کنی؟ اتفاقا من که رأی دادم می‌توانم نقد کنم. اصولا نقد به معنای این است كه چیزی را از ریشه می‌زنی یا سیاه‌نمایی می‌کنی!؟ هیچ‌کس فکر نمی‌کند این نقد می‌تواند نیت خوب و دلسوزی پشتش باشد.

کوثری ادامه داد: به نظرم مثل هر چیز دیگری که در این جامعه قرار است به‌نفع اکثریت باشد، وقتی با دلسوزی قرار باشد مسائلی حل شود، سریع به آن انگ می‌زنند و مسئله را سیاسی می‌کنند. فکر می‌کنم وقتی هر حرکت اجتماعی یا مدنی به‌عنوان حرکت سیاسی شناخته می‌شود، به سینما هم تسری پیدا می‌کند. طبعا فیلم اجتماعی- سیاسی شناخته می‌شود و هر نقد اجتماعی، موضوع‌گیری سیاسی تعبیر می‌شود. من به‌عنوان کسی که علاقه‌مند به سینمای اجتماعی هستم و خودم را بازیگر فیلم‌های اجتماعی می‌دانم، ابایی ندارم از اینکه بگویم کار سیاسی انجام می‌دهم. اگر این کار من به‌عنوان کار سیاسی تعبیر می‌شود! کاری که به نظرم درست است را انجام می‌دهم.

باران کوثری افزود: ولی فکر می‌کنم به‌هرحال تا وقتی این تعابیر اتفاق می‌افتد، کار ما سخت است، معنی‌اش این است که سینماگران اجتماعی عقب نمی‌کشند چون فکر می‌کنم در سینمای ما هر‌وقت این سینماگران بیشتر تحت فشار قرار گرفته‌اند، اتفاقا فیلم‌های مهم‌تر ساخته شده است. این بحث را ارجاع می‌دهم به جمله فیلم قصه‌ها که می‌گوید؛ هیچ فیلمی تا ابد در کمد نمی‌ماند. بالاخره دیده می‌شوند. ضمن اینکه سینما بخشی از ضرورت زندگی مردم شده است. مردم الان دیدن «عصبانی نیستم» را مطالبه می‌کنند. این نیست که فیلم را چند سال نشان نمی‌دهیم، مردم یادشان می‌رود. مردم هنوز پیگیر دیدن فیلم‌های توقیف‌شده هستند، هنوز پیگیر «آشغال‌های دوست‌داشتنی» هستند، همچنان می‌خواهند «خانه پدری» را روی پرده ببینند.




سحر دولتشاهی محجبه شد!⇔تجربه ایفای معاون فدراسیون+عکس

سینماروزان: سحر دولتشاهی از جمله بازیگران فعال حاضر در جشنواره سی و ششم فجر است با «عرق سرد»، «امیر» و «چهارراه استانبول».

به گزارش سینماروزان سحر دولتشاهی در «عرق سرد»سهیل بیرقی که روایتگر ماجرا ممنوع الخروجی یک فوتبالیست زن توسط همسرش است، محجبه ظاهر شده است.

دولتشاهی در «عرق سرد» ایفاگر معاون فدراسیون فوتبال است و برای همین بوده که پوششی رسمی برای او جهت ایفای نقش انتخاب شده است.

به تازگی کامران حجازی مجری طرح «عرق سرد» خبر صدور پروانه نمایش «عرق سرد» را اعلام کرد و به این ترتیب این فیلم می‌تواند از همین حالا برای پخش خود برنامه‌ریزی کند.

باران کوثری، امیر جدیدی، لیلی رشیدی، هدی زین‌العابدین و سحر دولتشاهی بازيگران اصلى «عرق سرد» هستند.

سحر دولتشاهی-عرق-سرد
سحر دولتشاهی-عرق-سرد




اظهارات گلایه‌آمیز تهیه‌کننده «سدّمعبر» که گرفتار بدبیاری اکران شد⇐فصل بد اکران تنها نصیب سینمای مستقل و سینماگران بدون حامی است!/اینکه فیلم شما خوب باشد یا بد، هیچ تأثیری در موفقیت فیلم در گیشه ندارد!!!/ چندین سال است توفیق و حضور در جشنواره فجر هیچ تضمینی برای اکران و فروش بالا نیست!!/ پرفروش‌ترین فیلمها غایبان فجر بوده‌اند!

سینماروزان: «سدمعبر» دومین فیلم محسن قرایی از جمله آثاری بود که به واسطه التهابات مضمونی در جشنواره سی و پنجم مورد توجه مخاطبان قرار گرفت با این حال این فیلم که در آشفتگی اکران پاییزی روی پرده رفت در مدت زمان یک ماهی که از اکرانش می‌گذرد به زحمت از رقم فروش یک میلیارد عبور کرده است و این هفته هم باید جایش را به «افسانه گل آباد» بدهد.

به گزارش سینماروزان بدبیاری «سدمعبر»، نه فقط تراکم اکران پاییزی که مقارن شدن بخشهایی از اکران با ناآرامیهای اخیر و ریزش کلی مخاطبان سینما بود.

بهمن کامیار تهیه کننده «سدمعبر» که از میان فیلمهایی که تهیه و کارگردانی کرده فقط همین «سدمعبر» اکران شده(!) با گلایه از اوضاع اکران در سینمای ایران برای «ایسنا» نوشت: شاید پیچیده‌ترین و غیرقابل پیش‌ بینی‌ترین مرحله در پروسه‌ ساخت فیلم سینمایی، مرحله‌ اکران آن است خصوصاً اگر فیلم شما فاقد حامیان دست‌اندرکار و تصمیم‌ساز باشد، چه به‌عنوان شراکت مادی و چه به‌ عنوان عواملی همچون تهیه‌کننده و مجری طرح و غیره.

این تهیه کننده ادامه داد: اینکه فصل اکران در ایران قابل پیش بینی نیست و بوده تجاربی که یک فیلم در بهترین فصل اکران یعنی اکران نوروزی با توفیق همراه نبوده (نمونه‌اش در اکران نوروزی سال 1395 و 1396 موجود است) و بالعکس مواردی نیز بوده که در فصل اکران به اصطلاح بد،فروش بالایی داشته که باز هم برای ذکر نمونه‌اش به زمستان 95 میتوان رجوع کرد اما اینکه فیلم شما خوب باشد یا بد هیچ تأثیری در موفقیت فیلم در گیشه ندارد !!!

بهمن کامیار افزود: فیلمهای بد از نظر سینماگران گاهاً مورد اقبال عمومی قرار می‌گیرند و بالعکس فیلمهای سینمایی‌پسند نمی‌توانند توفیقی در گیشه بدست آورند،همچنین چندین سال است توفیق و حضور فیلم در جشنواره فجر هم دیگر تضمینی برای اکران مناسب و فروش بالا نیست و امسال پرفروش‌ترین فیلمها همان غایبان فجر بودند!

این تهیه کننده با اشاره به اوضاع بد اکران فیلمش بیان داشت: البته در اکران عمومی «سد معبر» اتفاقات نابهنگام هم همگی با هم حادث شدند، از اولین روز اکران که زلزله‌ تهران به وقوع پیوست، تعطیلات چند روزه بابت آلودگی هوا ، متعاقب آن هم ناآرامی‌های خیابانی در کشور که با فیلترینگ فضای مجازی عملاً تکمیل فجایع طبیعی و غیر طبیعی را برای فیلمهای روی پرده خصوصاً «سدمعبر» که شروع اکرانش بود را رقم زد و حالا علاوه بر همه‌ موارد پیش گفته باید به اتفاقات این چنینی و پدیده‌ی وارونگی در فصل زمستان هم فکر کرد اما آنچه مسلم است فصل بد اکران ( روی کاغذ) تنها نصیب سینمای مستقل و سینماگران و تهیه کنندگان بدون حامی می‌شود و در این موضوع شکی نیست ولو این تهیه کننده فیلمی را ساخته باشد که از نظر منتقدین و قاطبه‌ی مخاطبین در سطح بالایی باشد و افتخارات بین المللی هم پشت سر هم برای سینمای ملی به ارمغان بیاورد!




حمله غیرمنتظره رسانه اصلاح‌طلب به «سدّمعبر»⇐یک فیلم دانشجویی است/دوسوم صحنه‌های فیلم، اضافی است!/بارداری باران کوثری نابخردانه است و فیلم را به کمدی نزدیک کرده!/چرا آدمهای فقیر، غیرانسانی تصویر شده‌اند؟/خنده‌دار آنجاست که در «ابد…» نوید داد می‌زد «نرو سمیه» و اینجا بهداد داد می‌زند «کامیون گرفتم واسه کار»!

سینماروزان: از جمله ملودرامهایی که روی پرده رفته است «سد معبر» است؛ فیلمی با حضور زوج حامد بهداد-باران کوثری در نقش زن و شوهری از طبقه پایین اجتماع که درگیریهای اقتصادی میان شان فاصله انداخته است.

به گزارش سینماروزان «سد معبر» را محسن قرایی ساخته که پیشتر با همراهی افشین هاشمی و البته حمایت حوزه هنری فیلمی به نام «خسته نباشید» را ساخته بود.

روزنامه اصلاح طلب «شرق» در یادداشتی پیرامون «سد معبر» که رقم فروش نیم میلیارد را رد کرده، نقدهایی اساسی را بر آن وارد ساخته است.

متن کامل یادداشت این رسانه را بخوانید:

بیایید پُشتِ یک میز مونتاژ خیالی، صحنه‌های فیلم را دست‌کاری و داستان را به‌گونه‌ای دیگر تعریف کنیم. البته این تغییر – یا مَرمت- گریبانِ آغاز را نخواهد گرفت و می‌گذاریم فصل نخست به شیوه خود پیش برود؛ و انصافا لحظات خوبی هم دارد. از نمای متوسطِ آغازین که رشوه‌خواری «قاسم» (حامد بهداد) فاش می‌شود تا صحنه آزار و اذیتِ پدر و پسر عروسک‌فروش از سوی مأموران شهرداری که- به‌دور از اغراقِ دراماتیک- از واقعیت اجتماعی بهره گرفته و کارکردی تماتیک دارد و به مایه اصلی فیلم- فقر- اشاره می‌کند تا تقطیع‌های سریع نماها در فصل ضرب‌وشتمِ دست‌فروشانِ دوره‌گرد، صحنه‌های خوبی هستند و مسئله و دغدغه اجتماعی دارند.
متأسفانه پس از ارتیاب «قاسم» نسبت به پس‌دادن دُلارها، حدود ٢٠ دقیقه دیگر را نیز دور می‌ریزیم و می‌ماند صحنه‌ای که «قاسم» و «مهدی» (محسن کیایی) درباره پس‌دادن پول در ماشین صحبت می‌کنند و این آغازی است بر کشمکش‌های فردی شخصیت؛ آغازی است به سوی تنه اصلی ماجرا؛ اما فیلم‌نامه‌نویس ظاهرا به اینجا که رسیده، قلمش خشک شده و دیگر ادامه نداده و کارگردان هم به همین صفحات بی‌سروته بسنده کرده و «سدمعبر» ساخته شده؛

بنابراین در وهله نخست، «سدمعبر» فیلم‌نامه‌ای غلط دارد و وقتی به یاری منتقد، صحنه‌های اضافی دور ریخته می‌شود و چیدمان درستی شکل می‌گیرد، با یک فیلم ناقص رو‌به‌رو می‌شویم. هرچند که در پرانتز باید گفت این روزها فیلم ناقص هم طرفداران خودش را دارد و شنیده‌ایم حتی هیئت انتخاب «فجرِ» خودمان نیز به فیلم‌های نصفه‌ونیمه روی خوش نشان می‌دهند، اما از شوخی که بگذریم – اگر این فیلم دانشجویی راه به جدیت بدهد- فارغ از اضافی‌بودن دوسومِ صحنه‌های فیلم، آن چند صحنه که پیرنگ فرعی زندگی شخصی «قاسم» را تشکیل می‌دهد اضافی نیست، اما حتما دورریز است. چرا؟ قضیه بارداری «نرگس»- با بازی باران کوثری و خانه‌خریدن و سقط‌جنین، قرار بوده در تنگنای «قاسم» و شک او نسبت به بازگرداندن پول‌ها مؤثر واقع شود، اما راستش این صحنه‌ها نابخردانه هستند و فیلم را به کمدی نزدیک می‌کنند تا فشار اجتماعی.

«نرگس» (با بازی افسوس‌برانگیز «باران کوثری») در ازای باردارشدن، یک خانه از شوهر فقیرش طلب کرده و ظاهرا تا شوهر سَندی شش‌دانگ به نام همسر نکند، آنها صاحب فرزند نمی‌شوند. سؤال من این است که «نرگس» از پشت کوه آمده و با شرایط اقتصادی جامعه‌اش آشنا نیست که از یک مأمور سدمعبر چنین چیزی را طلب کرده؟ درباره کارگردانی فیلم حرف زیادی نمی‌توان زد.

آنچه بر فیلم غالب است، متن است و تصویر فرعِ است بر شبهِ‌فیلم‌نامه «سعید روستایی» و دوربین به ضبطِ صرفِ نوشته‌ها پرداخته. خب! البته بدیهی است؛ هنوز «ابد و یک روز» روی بورس است و کارگردان هم خودش را به خالق فیلم‌نامه «ابد…» سپرده؛ و اتفاقا متن «سدمعبر» به‌مراتب از «ابد و یک روز» ضعیف‌تر است و البته شباهت‌هایی نیز دارند؛ هر دو دارای صحنه‌هایی اضافی بوده و هر دو در چیدمان صحنه‌ها دچار اغتشاش هستند و البته هر دو دارای یک نمای شعاریِ خنده‌دار نیز هستند؛ اگر در «ابد و یک روز»، یکی داد می‌زد «نرو سمیه»، اینجا «حامد بهداد» با لحنی «نوید محمدزاده»وار در خیابان می‌گوید: «کامیون گرفتم واسه کار»!


و نکته آخر: چرا در «سدمعبر» و پیش‌تر در «ابد و یک روز»، فیلم‌نامه‌نویس آدم‌های فقیر را غیرانسانی ترسیم می‌کند؟ این چه نگاهی است به افراد بی‌پول؟ ایشان را ارجاع می‌دهم به جمله‌ای از «حُجت» (شهاب حسینی) در فیلم «جدایی نادر از سیمین»: «چرا تا چشمتون به ما می‌اُفته، فکر می‌کنین صبح تا شب مثل حیوون می‌زنیم تو سَر زن و بچه‌مون؟ بابا به همین قرآن… به والله ما هم آدمیم مثل شما».




مواضع کم و بیش متناقض باران کوثری در تازه‌ترین گفتگویش⇐از روند کار دولت روحانی راضی نیستم ولی رأی دادن به روحانی درست‌ترین انتخاب بود!/اتفاق محسوسی در این دولت نیفتاده است اما از آن هشت سال جهنمی بهتر است!/«عصبانی نیستم» آگاهانه درباره انتخابات۸۸ حرف می‌زند ولی دلیل عصبانیت مخالفان را نمی‌فهمم

سینماروزان: باران کوثری بازیگر زن سینمای ایران که جزو هواداران سفت و سخت حسن روحانی در انتخابات یازدهم و دوازدهم بوده است به تازگی به خاطر اظهارنظرش مبنی بر آن که از رأی دادن به روحانی پشیمان نیست در کانون توجه قرار گرفت.

به گزارش سینماروزان مدتی کوتاه بعد از این اظهارنظر بود که فیلم «عصبانی نیستم» با بازی وی در آستانه روی پرده رفتن، اکرانش معلق شد و مقامات ارشاد هم جز وعده اکران در آینده هیچ موضع گیری عملی در قبال این مسأله از خود نشان ندادند.

باران کوثری در تازه ترین گفتگویش با «جامعه فردا» بدون اشاره به انفعال مقامات ارشاد در ماجرای تعلیق اکران مجدد «عصبانی نیستم» از هشت سال جهنمی احمدی نژاد گفته است؛ یعنی همان هشت سالی که نه تنها هیچ فیلمی از باران توقیف نشد بلکه فیلمی ملتهب به نام «من مادر هستم» با حمایت آشکار مقامات سینمایی دولت و علیرغم فشارهای افراطیون روی پرده رفت!

باران کوثری درباره وضعیت پیش آمده برای «عصبانی نیستم» که یک بار دیگر در آستانه روی پرده رفتن، اکرانش معلق شد اظهار داشت: کمی سخت است در مورد این فیلم حرف بزنم. زیرا اصلا دلم نمی‌خواهد چیزی بگویم که در واقع مسئله فیلم را بیشتر کند و یا چیزی بگویم که نشان از محافظه‌کاری‌ام باشد. برای همین، در این شرایط حرف زدن در مورد این فیلم سخت است. چیزی که می‌توانم بگویم این است که عصبانیت عده‌ای از این فیلم را نمی‌فهمم. اصلا بحث موضع‌گیری نیست؛ زیرا موضع همه‌مان در مورد اتفاقات آن سال مشخص است. بعید می‌دانم کسی در ایران زندگی کند که چهره معروفی باشد؛ روزنامه‌نگار، ‌ورزشکار یا هنرمند باشد و ما موضع‌اش را در مورد اتفاقات آن سال ندانیم. به نظرم موضع همه واضح است. برای همین کسی ترسی ندارد که بگوید مواضع‌اش در آن سال‌ها چه بوده است. ماجرایی که هست این است که فیلمی مثل «عصبانی نیستم» برخلاف فیلم‌های دیگری که در مورد وقایع آن سال ساخته شده‌اند و مشخصا موضع‌گیری داشتند و تاریخ را تحریف کردند، اصلا به بعد از آن جریانات می‌پردازد و بدون این که بگوید موضع‌گیری درست آن موقع چه بوده است، دارد آسیب‌شناسی می‌کند. ولی همه ما به این امر واقفیم که با هر جانبداری از آن اتفاقات، عده‌ای آسیب دیدند، عده‌ای کشته شدند، عده‌ای زندانی شدند، عده‌ای ستاره‌دار شدند و عده‌ای هم بیکار شدند؛ این را که نمی‌شود انکار کرد. آیا نباید درباره این آسیب حرف زد؟ آیا هر حرف و فیلم ساختن، مقاله نوشتن و کتاب نوشتن درباره وقایع 88 باید بدون موضع مشخص باشد؟ اگر این موضع را نگیریم، یعنی داریم برخلاف چیزی حرف می‌زنیم؟ برای همین من دلیل عصبانیت آدم‌های مخالف را نمی‌فهمم. می‌توانند عصبانی باشند که موضع من و آقای درمیشیان را می‌دانند، این می‌تواند عصبانی‌شان کند.

باران کوثری با تأکید بر موضع گیریهای انتخاباتی «عصبانی نیستم» گفت: موضع فیلم، آگاهانه در مورد بعد از آن وقایع 88 و اتفاقاتی که بعدش آدم‌هایی درگیر شدند حرف می‌زند. من به هر حال به اکران «عصبانی نیستم» امیدوار هستم. دلیلی که آورده‌اند این است که حجم فیلم‌ها برای اکران در آخر سال زیاد است، اما نمی‌‌دانم حجم این فیلم‌ها برای اکران بعد از جشنواره و سال دیگر کمتر می‌شود؟ غیر از این است که بعد از جشنواره یک تعداد فیلم دیگر اضافه می‌شود؟ اما من می‌خواهم خوش‌بین باشم و فکر نکنم که این بهانه است. می‌خواهم فکر کنم که واقعا دلیلی وجود دارد.

باران با رد فرضیه حضورش در تئاتر بخاطر ممیزیهای دامنگیر سینما اظهار داشت: تئاترهای زیادی را هم با همین گروه که همکاری‌اش با آن مورد علاقه من است کار کرده‌ایم که بخشی از آنها را دیده‌اید، آنها را اجرا کردیم اما امکان اجرای عمومی نداشتند. ماه‌ها تمرین کردیم ولی به اجرای عمومی نرسیدند. یا نخواستیم یا نگذاشتند که اجرای عموم شوند. باید بگویم که نه واقعا این طور نیست فکر کنم تئاتر گوشه امن‌تر است چرا که تئاتر هم همانقدر زیر تیغ سانسور هست. ولی این طور نیست که اگر فیلم‌هایم سانسور یا توقیف می‌شوند فکر کنم که پس سینما فایده‌ای ندارد. برای اینکه معتقدم که این فیلم‌ها درنهایت دیده می‌شوند. این دیالوگ فیلم «قصه‌ها» را خیلی دوست دارم که می‌گوید؛ هیچ فیلمی برای همیشه در کمد نمی‌ماند. همان‌طور که مردم در انتظار اکران «عصبانی نیستم» هستند و این تبدیل به مطالبه‌ای از طرف مردم شده است فکر می‌کنم همین که اکران یک فیلم تبدیل به خواست عمومی مردم می‌شود، یعنی این که فیلم دارد کار خودش را می‌کند و فراتر از یک فیلم سینمایی هم کار خودش را می‌کند.

این بازیگر پیرامون عدم رضایت از کارکرد فرهنگی دولت روحانی و حمایت خود از این دولت اظهار داشت: به رأیی که دادم باور دارم؛ زیرا فکر می‌کنم در آن شرایط بهترین انتخاب بود. به نظرم آدم هیچ‌وقت آینده را نمی‌بیند. وقتی که دارم رای می‌دهم یک سال بعد را واضح نمی‌بینم. براساس یکسری وعده‌ها و براساس آدم‌هایی که توصیه می‌کنند به چه کسی رای دهید و من قبول‌شان دارم رای می‌دهم. همیشه گفته‌ام که رای ندادن هیچ‌وقت جزء گزینه‌های من در انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران نیست و نبوده است. برای همین فکر می‌کنم در آن شرایط، همچنان رای دادن به روحانی درست‌ترین انتخاب و کار بوده است.

کوثری ادامه داد: اینکه چقدر به وعده‌هایی که داده شده عمل کردند و من به آنها رسیدم، می‌توانم بگویم که من هم از روند کار دولت راضی نیستم، اما فکر می‌کنم که در آن شرایط، درست‌ترین کار بوده است. خیلی‌ها می‌گفتند که شما هنرمندان فقط براساس خواسته‌های خود انتخاب می‌کنید، اما اشکال این کار را هم نمی‌فهمم. همان‌طور که یک کارگر براساس خواسته‌های خود رئیس‌جمهورش را انتخاب می‌کند، من هم به عنوان یک هنرمند، براساس خواسته‌های خودم رئیس‌جمهورم را انتخاب می‌کنم. واقعیت این است که در چهار سال اول ریاست‌جمهوری آقای روحانی هم اتفاق عجیب و غریبی در فرهنگ و هنر نیفتاد که بگویم به کسی رای دادم که همه خواسته‌هایم در دولتش داشت برآورده می‌شد. من معتقدم اتفاق محسوسی در این دولت نیفتاده است، اما فکر می‌کنم که همین فضا که ما می‌توانیم مرتب در مورد خواسته‌های‌مان حرف بزنیم باید این فضا حفظ شود. منِ شهروند باید متعهد باشم که مدام خواسته‌ها و مطالباتم را بگویم و آنها را تکرار کنم. فکر می‌کنم همین فضای مثبتی است لااقل از هشت سال جهنمی قبل‌اش مثبت‌تر است.

باران درباره بی تفاوتی برخی از هنرمندان نسبت به مسائل مبتلابه جامعه بیان داشت: من این موضوع را به هنرمند و غیرهنرمند تقسیم نمی‌کنم. من می‌گویم همان‌طور ما همین الان در خیابان انقلاب راه برویم عده‌ای دل‌شان می‌خواهد در فضاهای مجازی خودشان، درباره مباحث سیاسی‌شان حرف بزنند و پیگیرش باشند و آنها را دنبال کنند اما یک عده برای‌شان فرقی نمی‌کند که چه کسی رئیس‌جمهور شود یا نشود. فکر می‌کنم در هنرمندان همین‌طور است. باید بگویم که من هنرمند همان‌قدر حق دارم در صفحه اینستاگرامم چیزی بنویسم که هرکس دیگری در این کشور حق دارد. من این مدلی تقسیم‌اش نمی‌کنم، اما خیلی شخصی می‌گویم که از پدر و مادرم یاد گرفته‌ام که شهرت یک مسئولیتی دارد و موضع نگرفتن در مواقعی بی‌مسئولیتی است. این نظر شخصی من است و به بقیه ایرادی نمی‌گیرم که چرا موضع تند نمی‌گیرند. اگر موضع تندی برخلاف چیزهایی که من فکر می‌کنم درست است بگیرند، خب نقدشان می‌کنم. ولی آنهایی که موضع نمی‌گیرند یا دل‌شان نمی‌خواهد وارد سیاست و مسایل اجتماعی شوند، فکر می‌کنم انتخاب‌شان این است اما من فکر می‌کنم اگر این کار را نکنم حال بدی با خودم پیدا می‌کنم.




چیستا یثربی در گفتگویی صریح اظهار داشت⇐چرا تهمینه میلانى به‌جای مهناز افشار براى «آتش بس ٢» میترا حجار را آورد؟/مهناز افشار بازیگر تئاتر نیست و کلیشه‌ای دیالوگ می‌گوید/باران کوثرى و بهاره رهنما سالن مى‌گیرند اما امثال قطب‌الدین صادقی و منیژه محامدی بیکارند/چرا بیضایی از ایران رفت؟ چون پیشنهاد یک تئاتر داد و گفتند بودجه نداریم و به‌جایش ۱۰۰ میلیون دادند به یک نمایش مهجور!/تئاترشهر حتی انبارش را به من نداد که کار اجرا کنم!!/عده‌ای نزول‌خوار، کبابی و فرش‌فروش به اسم سرمایه‌گذار وارد تئاتر شده‌اند!!!

سینماروزان: تقابل با حضور استارهای سینما و تلویزیون در صحنه تئاتر مدتهاست ادامه دارد و به نظر نمیرسد این تقابل حالا حالاها هم به پایان برسد.
به گزارش سینماروزان چیستا یثربی نویسنده و کارگردان تازه ترین چهره ایست که در گفتگویی تفصیلی با خبرگزاری «برنا» به انتقاد از حضور بازیگران سینما به تئاتر پرداخته است و البته در خلال این گفتگو از عدم توجه به تئاتریهای اصیل گلایه ها سر داده است.

چیستا یثربى نویسنده و کارگردان تئاتر در ارتباط با حضور بازیگران سرشناس سینما در تئاتر بیان کرد: در رابطه با این موضوع از خودم شروع مى کنم، سال گذشته قرار نبود براى نمایش «شب» روى صحنه بروم، آیا من بازیگر هستم؟ من درس بازیگرى نزد خانم ژاله علو، فهیمه راستکار و شهره لرستانى خواندم ولى نویسنده و کارگردان هستم. جریان بازى روى صحنه من در سال گذشته از این قرار بود که خانم بازیگر به یکباره رفت و گفت من چک سفید مى‌خواهم که رئیس تئاتر شهر گفت خودت بازى کن، گفتم من بروم؟ من آسم دارم، چطورى با این آسم یک ساعت و نیم مردم را نگه دارم، صداى من شاید به انتهاى سالن قشقایى نرسد، رئیس تئاتر شهر گفت چیستا یثربى براى تو تماشاگر بیشتر خواهد آمد، بعد از آن سایت تیوال را باز کردیم تا روز آخر نمایش بلیت ها فروخته شده بود، مردم براى من بیشتر آمده بودند تا بازیگرى را که مى‌شناختند. می دانید چرا؟ چون من کنجکاو برانگیز بودم و از من بازى ندیده بودند.

وى با اشاره به اینکه تئاتر به یک بلا و آفتى مبتلا شده است به نام سرمایه سالارى، توضیح داد: افرادى که در عمرشان حتى یک تئاتر تماشا نکردند و مربوط به تئاتر نیستند و به فروش میلیاردى یک یا چند تئاتر نگاه مى‌کنند و بعد با خودشان مى‌گویند چرا باید پول خودمان را در بانک بگذاریم؛ تئاتر یک بانک محلی شده است و چرا از این فرصت ما استفاده نکنیم، با کمال احترام و عذرخواهى از اسپانسرهاى فهیم باید مجددا تاکید کنم که تئاتر توسط عده اى نزول خوار تبدیل به بانک محلى شده است.
وى در ادامه با اعلام اینکه دچار بیمارى شده ایم که کبابى، فرش فروش و … وارد تئاتر شده‌اند، گفت: متاسفانه یک سرى آدم با پول وارد تئاتر شدند، هم سالن ها را گرفتند و هم سالن خصوصى تاسیس کردند که هزینه اجاره هرشب آن دو میلیون تومان است، من چطور هم پول بازیگر و دکور بدهم و هم هرشب دومیلیون تومان هزینه سالن بدهم، من چطورى این پول را بدهم از کجا درآمدزایی کنم که این هزینه ها را بدهم؟ من در تئاتر حرفه ای کشور به یک میزانی درآمد داشتم و به یک میزان دیگر دستمزد، به همه میگفتم این قدر می توانم به شما پرداخت کنم.
این نویسنده و روان شناس در ادامه خاطرنشان کرد: در گذشته در تئاتر قرارداد تیپ وجود داشت به شکلى که دولت و مرکز هنرهاى نمایشى در سال یک مرتبه پول به گروه هاى حرفه اى تئاتر پرداخت مى کرد که البته آقاى پارسایى این مسئله را ویران کرد. بعد از وى هم آدم هاى نالایق و بی اطلاع تر آمدند، مثلا از تلویزیون آمدند که یا شهرستانى بودند و در فضاى تئاتر نبودند یا اصلا مدیریت بلد نبودند و صرفا یک رشته مهندسى خواندند و آنها را رئیس کردند.  بعد این آدم ها چیکار مى کنند؟ اولین اقدام آنها قطع بودجه دولتى است، من سوالم این است که این پول کجا مى رود؟ نباید وضعیت دکتر صادقى اینگونه شود، چرا باید پرى صابرى به تنهایی هزینه هاى خودش را پرداخت کند یا استاد بیضایى چرا از ایران رفت؟ چون پیشنهاد یک تئاتر داد که گفتند بودجه نداریم بعد از آن طرف نمایش… که کم فروش بود و در مهجوریت واقع شد ١٠٠ میلیون حمایت مى کنند. چیستا یثربى با ١٠٠ میلیون نمایش در سطح جهانى روى صحنه خواهد برد.
یثربى همچنین با انتقاد از مدیریت تئاتر شهر گفت: من آخرین پیامکى که به رئیس تئاتر شهر دادم گفتم که سالن مى خواهم گفتند نداریم، گفتم دو سانس گفتند نداریم، گفتم در کافى شاپ، اتاق انبار یا اتاق آرشیو تئاترشهر گفتند نداریم، چرا چون من سال گذشته یک نمایش در تئاترشهر روى صحنه بردم. گفتم این قانون نیست که دوسال یک بار از تئاترشهر استفاده کنیم، که در پاسخ اعلام کردند به سالن هاى خصوصى مراجعه کنم که دستیارم به سالن هاى خصوصى مراجعه کرد دید قیمت ها به شدت بالا و سنگین است. حالا این تنها یک طرف ماجرا است.

یثربى در ادامه گفت:  کارگردان فلان نمایش موزیکال قبلا ٣ نمایشنامه من را با تئاترى ها روى صحنه برده که البته در تمام آنها به دلیل نابلدى شکست سنگین خورده است و مثل حالا سراغ مهناز افشار نرفته بود. مهناز افشار بازیگر من بوده ولى با کمال احترامى که براى ایشان قائل هستم مى گویم مهناز افشار دیالوگ بد مى‌گوید، اصلا  احساس نمى کند که دیالوگ باید حس باشد. ایشان کلیشه‌اى دیالوگ مى گوید، خانم افشار بازیگر تئاتر نیست…افشار در نمایش «گاردن پارتی در برف» بازیگر من بود و قرار بود در «آخرین پرى کوچک دریایى» هم نقش کوچکى گلاب آدینه به وى بدهد که متن آن براى من بود.وى در ادامه اضافه کرد: نمایش «گاردن پارتی در برف» بعد از مدتى توسط پرستو گلستانى به روى صحنه رفت که کلى جایزه دریافت کرد. زمانى که کار دست بچه هاى تئاتر باشد نتیجه مثبت از آب درخواهد آمد، چرا پرستو گلستانى با «گاردن پارتى در برف» موفق شد ولى با مهناز افشار کار رد شد، به دلیل بازی ضعیف این بازیگر! هنوز نامه بازبین ها را دارم که نوشتند بازیگران را عوض کنید و از بازیگران تئاترى استفاده کنید ما به شما سالن خواهیم داد. این اتفاقات در دوره شریف خدایى و مسافر آستانه رخ داد.

وى در ادامه تصریح کرد: بعد از گذشت آن دوران کارگردان همین نمایش موزیکال به مرکز هنرهاى نمایشى وارد شد و فاجعه تئاتر رخ داد و تئاتر خصوصى راه افتاد. تئاتر خصوصى فقط به پول فکر مى کند و مردم هم چون تفریح ندارند لباس هاى شیک خودشان را کجا بپوشند، فقط براى شو و شوآف به دیدن این تئاترها مى روند. اصلا اینکه تئاتر خوب یا بد تماشا کنند اهمیتى برایشان ندارد و فقط بلیط ١٠٠ تا ١٢٠هزارتومانى را بدهند، جوانان ما ١٠٠ هزار تومان کرایه خانه شان است، این یک ظلم است، خیلى از این تئاترهاى ١٠٠ هزارتومانى من را دعوت مى کنند که اصلا نمى‌روم، من فقیر نیستم ولى آیا همه علاقه مندان تئاتر این توانایى را دارند.

یثربى در ارتباط با علت استقبال از نمایش «شب» در سال گذشته، گفت: چرا تمام بلیت هاى نمایش «شب» چیستا یثربى تا روز آخر اجرا به سرعت در تیوال به فروش مى رسد چون نوشته هاى من را دوست دارند، البته نمایش «شب» در سالن قشقایى تئاتر شهر اجرا شد، من ٥ هفته براى اجراى یک نمایش به دیدن تمام سالن هاى خصوصى تئاتر رفتم که همه آنها از دم مى گفتند از بازیگران چهره مطمئنا استفاده مى کنید که من گفتم از بازیگر چهره استفاده نمى کنم. من هیچ وقت امثال این بازیگر را در حدى نمى‌بینم که جرأت بکند پاى خودش را بر روى صحنه تئاتر بگذارد، ببخشید که این مسئله را رک مى گویم من از هیچکس نمى‌ترسم؛ حتى از کسانی که کلکسیون جواهرات دارند و…

وى با اعلام اینکه فهم تئاترى و بیان اغلب سینماییهایی که به تئاتر می آیند مشکل دارد، گفت: مهناز افشار براى نقش هاى سینمایى مدل شخصیت خودش مانند «آتش بس» خیلى خوب است ولى چرا خانم تهمینه میلانى براى «آتش بس ٢» میترا حجار را آورد؟ باید به این موضوع فکر کرد، آدم ها مغرور مى شوند، سینماسالارى به جان تئاتر کشور افتاده است و به قول ژان کلود کریر نویسنده فرانسوى که همسر ایرانى دارد اگر سرمایه سالارى و ستاره سالارى سینما به تئاتر ورود پیدا کند فاتحه تئاتر خوانده است! یک مثال ساده برایتان میزنم. نیکول کیدمن براى فیلم هاى سینمایى میلیاردها تومان دستمزد مى‌گیرد اما در تئاتر به اندازه بچه هاى تئاتر حق الزحمه مى گیرد چون عاشق تئاتر است. ولى متاسفانه در تئاتر ایران فاجعه اى در حال وقوع است.

این نویسنده و کارگردان در ادامه گفت: آلبرکامو جمله جالبى داشت که مى گفت: تنها هنرى که از تجارت کثیف نزول خواران و سرمایه داران دور مانده ، تئاتر است و اگر شما تئاتری ها اجازه بدهید که پای کاسبان، کارخانه داران، سرمایه داران، نزول خواران به تئاتر باز شود براى همیشه فرهنگ خودتان را از بین بردید چون تئاتر تنها بخش فرهنگى کشور است که باقى مانده!! ما یک تئاتر داشتیم که جاى روشنفکرها و نفس کشیدن و تفکر بود، اما همان هم با ورود شاکردوست‌ها و افشارها و فروتن‌ها به خاطر سرمایه‌سالارى در حال از بین رفتن است.

یثربى با اعلام اینکه در سینما امکان فعالیت وجود ندارد، اظهار کرد: الان وقتى به من مى‌گویند چرا فیلمنامه نمى نویسد در پاسخ مى گویم چه کسى سفارش مى دهد، خودشان تولید مى کنند و مى نویسند، پیمان قاسم خانى خودش هم گفته بود که در یک سال با ٣٠ پیشنهاد کارى مواجه می شدند که الان خودشان هم کارهاى ضعیف مى نویسند. خانم باران کوثرى و بهاره رهنما… سالن مى گیرند ولی سالهاست امثال یثربى و قطب الدین صادقى و منیژه محامدی که سال های سال برای تئاتر این کشور جنگیدند در محاق گرفتار شدند. من دست فالوئرهاى خودم را مى‌بوسم که سال گذشته سالن نمایش «شب» را پر کرده بودند اما من که همواره بر روى آنها نمى توانم حساب کنم. من تماشاگر تئاتری خودم را مى خواهم، فالوئرهاى اینستاگرامم به دلیل احترام به من به تماشاى «شب» آمد نه براى دیدن تئاتر، من تماشاگر تئاتر خودم را مى خواهم.

نویسنده کتاب «پستچى» در خاتمه بیان کرد: دولت کجاست، همان دولتى که چند سال قبل آقاى روحانى قول داد که ممنوع‌الکارها را از کار بیرون بیاورد، افراد اصیل تئاتری امثال اکبر رادى که سالها در تئاتر خون جگر خوردند، خانه نشین شد و فوت کردند را ببینیم، جایگاه امثال چیستا یثربى کجاست، چرا موقعیت واقعى این آدم ها در اختیارشان گذاشته نمى شود؟ اصلا قرارداد تیپ کجاست؟ چرا مجوز این همه سالن خصوصى را می دهید که به شکل قارچ گونه در حال رشد هستند، البته اصلا بد نیست ولى از ما نپرسند که قهرمان اول من بازیگر سینما است یا نه؟؟ قهرمان اول من دخترم است که ٢٠ سال سن دارد، چرا این سوال را مى پرسند،این اهانت به من است که موهاى سرم براى تدریس تئاتر به بچه ها سفید شده است، ببینید کى گفتم بزودى تئاتر ما با این وضعیت از بین خواهد رفت و ورشکسته خواهد شد، یاد روزهایى بخیر که تئاترهاى ما در جهان مى درخشید الان دیگر هیچ جا دعوت نمى شویم. متاسفانه فاجعه اى براى تئاتر در راه است و واى از آن روزى که بازیگر سینمایى بخواهد دیالوگ تئاتری بگوید.




اگر مسافران شیرازی سازمان بگذارند⇐ نسخه تازه «خانه دختر» هفته پیش‌رو اکران می‌شود

سینماروزان: «خانه دختر»شهرام شاه حسینی به عنوان یکی از 5 فیلمی که توانسته با اعمال اصلاحات و البته فیلمبرداری مجدد مجوز مثبت کمیته بازبینی را گرفته و مجوز نمایش آن هم بعد از ارائه به شورای پروانه نمایش صادر شده است، روی پرده خواهد رفت.

به گزارش سینماروزان آن طور که رسانه مستقل «سینمامخاطب» خبر داده مرتضی شایسته تهیه کننده و مدیرعامل موسسه هدایت فیلم که پخش «خانه دختر» را برعهده دارد پنجشنبه شب در برنامه «سینمادو» از اکران «خانه دختر» در هفته پیش رو سخن گفته است.

«خانه دختر» را محمد شایسته برادر کوچکتر مرتضی تهیه کرده است اما بلافاصله بعد از رونمایی فیلم در جشنواره سی و سوم فجر بود که برخی رسانه های افراطی شروع به شانتاژ درباره معانی پشت پرده فیلم کرده و شرایط را به سمتی پیش بردند که در زمان رییس معزول سینما، فیلم با وجود داشتن پروانه نمایش از اکران بازماند!

حالا و بعد از بررسی مجدد «خانه دختر» در کمیته بازبینی و با تعدیل برخی نماهای ملتهب و فیلمبرداری مجدد برخی سکانسها برای از بین بردن سوءتفاهمات خاص، فیلم بناست روی پرده برود.

«خانه دختر» با فیلمنامه ای از پرویز شهبازی، ماجرای دختری(با بازی رعنا آزادی ور) را روایت میکند که در فرار از آزمون دوشیزگی که توسط خانواده نامزدش ترتیب داده شده، به طور تصادفی کشته میشود و در این بین نامزد دختر(با بازی حامد بهداد) در مرور ماجرای این مرگ، متوجه سایه سنگین پدر دختر(با بازی بابک کریمی) می‌شود.

مهمترین مخالفان «خانه دختر» در جشنواره سی و سوم برخی از گردانندگان رسانه های افراطی سیاسی بودند که امسال به بهانه روز خبرنگار و به‌جای خبرنگاران، در معیت متصدی روابط عمومی سازمان سینمایی سفری سیاحتی به شیراز را تجربه کردند.

آیا مسافران نمک‌گیرشده در شیراز خواهند گذاشت نسخه تازه «خانه دختر» اکران شود یا آن که علیرغم لذت سفر به شیراز و ثبت فیگورهای مکش مرگ ما در کنار کارمندان سازمان، باز هم ژست مخالف گرفته و تلاش میکنند که حتی نسخه تعدیل شده «خانه دختر» هم اکران نشود؟