سینماروزان: مسعود کیمیایی به‌بهانه روزگار سخت مردم و تسلیت به مسافران پرواز اوکراین از این گفته که دلش نمی‌خواهد فیلم اخیرش “خون شد” در جشنواره فجر باشد!

اگر “خون شد” فیلمی بود که کیمیایی آن را به تهیه‌کنندگی خودش و با سرمایه شخصی تولید می‌کرد این انصراف، منطقی می‌نمود ولی وقتی تهیه‌کننده فیلم جواد نوروزبیگی است و سرمایه تولید “خون شد” را محمدصادق رنجکشان فراهم کرده، این انصراف چه کارکردی می‌تواند داشته باشد؟؟

مسعود کیمیایی کارگردانی است که حتی بعد از حوادث۸۸ هم نه تنها جشنواره را تحریم نکرد که به تهیه‌کنندگی خودش فیلم “جرم” را ساخت و در جشنواره هم حضور به‌هم رسانید ولی حالا که تهیه‌کننده فیلم، دیگری است و سرمایه‌گذارش، یکی دیگر، یاد مردم افتاده و دم از انصراف می‌زند؟؟

نیک آن بود که کیمیایی ابتدا سرمایه تولید را پس می‌داد و سپس تهیه‌کنندگی را به خودش منتقل می‌نمود و آن گاه به فکر بیرون کشیدن فیلم خودش-و نه فیلم دیگران- از جشنواره می‌افتاد!

فیلم حرفهای کیمیایی را ابنجا ببینید.

سینماروزان: نحوه عملکرد هیات انتخاب فجر سی و هشتم در گزینش فیلمهای بخش اصلی جشنواره و توجه بیش از حد به فیلمهای متصل به ارگانهای حاکمیتی که برخی از آنها همچنان در مسیر تولید قرار دارند به‌جای ایجاد مجال برای سینمای مستقل با انتقادات فراوانی مواجه شده است.

وزن پایین هیات انتخاب و عدم شفافیت درباره رزومه آنها اصلی‌ترین دلیل این چینش است؛ هیات انتخابی بدون اعتماد به نفس است که همه فیلمهای یک ارگان حاکمیتی را ولو به قیمت اینکه کیفیتشان درحد تله‌فیلم باشد یا در نیمه‌های تولید باشند وارد جشنواره می‌کند بدون توجه به ضربه‌ای که به این‌واسطه به برند جشنواره وارد می‌شود.

فردی به نام رضا درستکار از اعضای هیات انتخاب جشنواره سی و هشتم فجر در دفاع از عملکرد هیات انتخاب به قدس گفت: در عین این که همه می‌گویند کار هیئت انتخاب بسیار سخت است اما من معتقدم آسان ترین کار ممکن در این دوره اتفاق افتاد(!!) زیرا اصلا فیلم های عجیب و غریبی وجود نداشت و حتی می‌توانم بگویم فیلم هم برای انتخاب کردن کم داشتیم!!

این عضو هیات انتخاب ادامه داد: چه بسا بسیاری فیلم‌ها متقاضی حضور بودند و بدون هیچ غرض ورزی رأی نیاورند. با تمام این اوصاف این آسان‌ترین دوره داوری برای من در این چهل دوره‌ای که در جشنواره‌های مختلف مسئولیت انتخاب و داوری را برعهده داشتم، بود.

درستکار درباره فیلمهای رزرو گفت: این فیلم‌ها به این دلیل در لیست رزرو قرار گرفتند که چنانچه فیلمی به جشنواره نرسید و از بخش مسابقه خارج شد فیلم‌های اعلام شده در بخش رزرو به ترتیب ذکر شده جایگزین شوند. البته امیدوارم دبیر جشنواره فرصتی را حداقل برای اصحاب رسانه فراهم کند تا این فیلم‌ها را تماشا کنند. ما به عنوان هیئت انتخاب از این موضوع استقبال می‌کنیم و همه به این فیلم‌ها رأی دادیم و هرکدام از این آثار حداقل 5 رای را کسب کرده‌اند اما نمایش این فیلم‌ها در اختیار و چارچوب جشنواره است که به تعداد 22 فیلم افزوده شود یا خیر.

درستکار در پاسخ به سوالی در چرایی حذف فیلمهای “محبوریم”رضا درمیشیان و “دست‌انداز”کمال تبریزی گفت: زمانی که یک فیلم انتخاب نمی‌شود به این دلیل است که جمیع آرا و اتفاق نظر بر نبود آن فیلم است و به ضرس قاطع می‌گویم که مشکل فقط در کیفیت آثار است. در عین این که همه می‌گویند کار هیئت انتخاب بسیار سخت است اما من معتقدم آسان ترین کار ممکن در این دوره اتفاق افتاد، زیرا اصلا فیلم های عجیب و غریبی وجود نداشت و حتی می‌توانم بگویم فیلم هم برای انتخاب کردن کم داشتیم. من فکر می کنم اگر گروه دیگری به غیر از این هیئت انتخاب مسئولیت گزینش فیلم ها را برعهده داشتند، نهایتا با یکی دو مورد تغییر همین لیست انتخاب می شد. بر همین اساس معتقدم کار هیئت انتخاب آسان و بدون دردسر بود.

اصلی‌ترین پرسش‌های ناظر به ادعاهای این عضو هیات انتخاب چنین است:

پرسش اول این است که اساسا فرد مذکور چگونه و با کدام رزومه از عضویت در انجمن منتقدان کارگری تهران پرش کرده‌ به هیات انتخاب فجر؟؟ دبیرخانه فجر حداقل ده محتوای تولیدی راهبردی از این منتقد در یک سال اخیر را منتشر کند تا عیار ایشان پیش‌روی مخاطبان قرار گیرد.

پرسش دوم آن است که این چهل دوره‌ای که این عضو هیات انتخاب مدعیست در جشنواره‌های مختلف به‌عنوان داور یا گزینشگر در آنها حضور داشته‌ را به ترتیب سال اعلام کند؟

پرسش سوم آن است که اگر فیلمهای امثال درمیشیان و تبریزی به‌دلیل کیفیت پایین رد شده باشد آن گاه باید کیفیت تله‌فیلم‌های تولیدشده توسط یک ارگان حاکمیتی که مستقیم به جشنواره راه یافته‌اند، از “مجبوریم” و “دست انداز” بالاتر باشد. آیا واقعا همین طور است؟؟

پرسش چهارم اینکه چطور میشود که هیات انتخاب هم فیلم، کم داشته‌ باشد و هم پنج فیلم رزرو اعلام کند؟

پرسش پنجم درباره ادعای ۵رای یا بیشتر بودن فیلمهای رزرو است. اگر تمام فیلمهای رزرو، بزرگترمساوی ۵ رای داشته‌اند یعنی فیلمهای سینماگران فعال در سالن‌های خالی(!) هنروتجربه، ۶رای یا ییشتر آورده‌ باشند. واقعا همین طور است؟؟ اگر همین طور است چرا در فراخوان الویت را با فعالین هنروتجربه قرار ندادید؟؟

سینماروزان: به دنبال شهادت سردار قاسم سلیمانی، کم نبودند هنرمندانی در شاخه‌های مختلف که وعده تولید محصول هنری با محوریت سردار را دادند و برخی نیز از لزوم فاصله‌گیری با زمان شهادت سردار برای تولید یک محصول فراگیر هنری سخن راندند.

یکی از معدود پروژه‌های مرتبط با جنگ عراق و حضور سردار قاسم سلیمانی در منطقه، “به کودکان شلیک نکنید” نام دارد که انسیه شاه‌حسینی پنج سالی به دنبال تولید آن است ولی به جایی نمیرسد.

شاه‌حسینی با اشاره به حمایت سردار از این فیلم به “جام جم” گفت: پنج سال مدام در حال رفت و آمد به عراق بودم و به نوعی آنجا زندگی کردم تا فیلمنامه “به کودکان شلیک نکنید” را بنویسم و حتی سردار قاسم سلیمانی، فیلمنامه را خوانده بود و دستور همراهی سخت‌افزاری داده بود و از آن طرف ابومهدی المهندس نیز قبول کرد در فیلم بازی کند با این حال نتوانستیم فیلم را تولید کنیم.

این کارگردان در چرایی عدم تولید فیلم گفت: هیچ ارگانی از فیلم حمایت نکرد. در بنیاد فارابی به من گفتند وقتی مردم کف خیابان فریاد میزنند “نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران” ما نمی‌توانیم حمایت کنیم که بروی در عراق فیلم بسازی؛ مردم نمی‌گویند چرا بودجه فرهنگی دادی راجع به عراق فیلم ساخته شود؟ همچنین در فارابی به من گفتند آمریکا به این بدی که در فیلمنامه‌ات نوشتی، نیست!!

یک معاون فارابی که نخواسته نامش فاش شود(!) با رد ادعاهای شاه‌حسینی به “جام جم” گفت: این کارگردان یا دچار اشتباه شده یا ناراحت است!فارابی از فیلمهای ضدآمریکایی و آثار مقاومت استقبال میکند و هدف اصلیش مبارزه فرهنگی با استعمار است!

اینکه شاه‌حسینی ادعاهایی طرح کرده و فارابی هم آنها را تکذیب کرده امری تازه نیست و مسبوق به سابقه است. پرسش آنجاست چرا معاونی از فارابی که وظیفه پاسخگویی به شاه‌حسینی را برعهده گرفته، ناشناخته است؟؟ چرا این معاون با ذکر نام حرفش را نزده؟؟ یعنی دیالوگ با یک کارگردان این قدر دشوار است؟؟

سینماروزان: سالها پیش و در زمان حیات سیمین دانشور، این محمد متوسلانی بود که طی تعاملاتی با دانشور، امتیاز اقتباس از رمان “سووشون” را دریافت کرد.

انتشار خبر اقتباس تلویزیونی از رمان دانشور توسط یک جوان گمنام با واکنش محمد متوسلانی مواجه شد.

متوسلانی با بیان اینکه مدتها قبل حقوق اقتباس “سووشون” را از سیمین دانشور دریافت کرده بود به سینماروزان گفت: من رضایت دانشور را گرفته بودم و با ایشان تعاملاتی مفید بر سر اقتباس انجام دادم و رضایت نامبرده هم در تمام مراحل اقتباس جلب شده بود ولی در نهایت حمایت مالی از تولید صورت نگرفت و تولید به نتیجه نرسید.

متوسلانی در پاسخ به اینکه واسپاری تولید چنین اقتباس‌هایی به افراد کم‌تجربه، خطرناک نیست اظهار داشت: فرد بی‌تجربه با کم‌تجربه تفاوت دارد و مهم، رعایت استانداردهای مکفی در چنین اقتباس‌هایی است. گاهی از یک جوان، محصولی را می‌بینید که فردی بعد از سالها تجربه نمی‌تواند بدان برسد. مساله اصلی، داشتن درکی متعالی از منبع اقتباس و آگاهی از اصول اقتباس است.

این کارگردان با بیان اینکه “بهتر انجام دادن کار باید ملاک واگذاری چنین پروژه‌هایی باشد” خاطرنشان ساخت: من چون از نزدیک با دانشور کار می‌کردم خیلی راحت می‌توانستم عناصر مطلوب طرفین را در اقتباس ایجاد کنم و هدف نهایی‌ام که ایجاد محصول استاندارد و مخاطب‌پسند است را در فیلمنامه لحاظ کنم و علیرغم رضایت دانشور متاسفانه تامین سرمایه انجام نشد و کار به سرانجام نرسید و من هم امتیاز اقتباس را به خود دانشور پس دادم.

سینماروزان: کمدی تازه رضا عطاران با عنوان “زیرنظر” درحالی از چهارم دی ماه روی پرده رفته که هیچ کدام از سالن‌های حوزه فیلم را اکران نکرده‌اند.

نه سینماهای تهران حوزه و نه سینماهای شهرستان این نهاد این کمدی را در برنامه نمایش خود قرار نداده‌اند و این معنایی ندارد جز تحریم.

از آن سو تاکنون هیچ تیزر تلویزیونی از این کمدی هم روی آنتن تلویزیون نرفته است.

اینکه چرا حوزه هنری که خود زخم‌خورده توقیف فیلم ضدملکه “دیدن این فیلم جرم است” می‌باشد به‌دنبال توقیف یک کمدی رفته جای سوال است؟؟

محمد شایسته تهیه‌کننده “زیرنظر” که برای روی پرده فرستادن این فیلم مدتها انتظار کشید درباره تحریم حوزه به سینماروزان گفت: وقتی حوزه فیلم را حتی در سینماهای دورافتاده‌اش اکران نمی‌کند یعنی تحریم شده‌ایم.

شایسته در چرایی مشکل حوزه با “زیرنظر” گفت: هرچند با رایرنی به دنبال حل مشکل بوده‌ایم ولی گویا اساسا با کل فیلم مشکل دارند و نه سکانسهای خاص چون حتی یک سالن هم به “زیرنظر” نداده‌اند!

شایسته تاکید کرد: همان طور که به مدیران حوزه هم گفته‌ام حالا هم می‌گویم تحریم کار ظالمانه‌ایست که از آمریکا بر مردمان مظلوم اعمال می‌شود و از حوزه بر سینماگران مستقل و غیرمتصل!!

تهیه‌کننده “زیرنظر” درباره ممنوعیت پخش تیزر تلویزیونی فیلمش به سینماروزان اظهار داشت: تلویزیون تاکنون که به ما تیزر نداده و نمیدانم در روزهای آینده چه خواهد شد ولی تجربه می‌گوید وقتی در ابتدا تیزر نمی‌دهند اینکه در آینده نزدیک تیزر بدهند هم چندان ممکن نیست!!

سینماروزان: مشکلات اقتصادی جامعه برای همه اقشار است و هنرمندان را هم درگیر کرده ولی کو گوش شنوا و کدام مدیری را دیده‌اید که برای همدلی هم که شده خانه‌ و زندگیش را به مناطق حاشیه‌ای ببرد؟

قاسم زارع بازیگر سینما با بیان مطلب فوق به “جوان” گفت: سینما و تلویزیون روزهای خوبی را نمی‌گذراند چون سرمایه‌های پاک کم شده و صاحبان سرمایه‌های مشکوک هم اغلب به سمت تولید محصولاتی می‌روند که کارکرد فرهنگی‌شان پایین است.

بازیگر کاراکتر “احمد کوهی” در درام ماندگار “آژانس شیشه‌ای” ادامه داد: این حجم از گرانی و مشکلات اقتصادی پیرامون جامعه را ببینید؛ چرا این مشکلات نمود چندانی در سینما و تلویزیون و شبکه خانگی ما ندارد؟؟ جز این است که تولیدکنندگان ما خودشان لاکچری شده‌اند و عطش بالایی نشان می‌دهند برای نمایش طبقه لاکچری؟؟؟

قاسم زارع افزود: متاسفانه در نبود رسانه‌های قدرتمند سراسری، ثبات اقتصادی جامعه هم روزبروز کمتر می‌شود و جز تعدادی معدودی که به تعداد انگشت های یک دست هم نمی رسند، بقیه هنرمندان هم به شدت مشکل دارند.

بازیگر “آواز قو” و “اخراجیها” خاطرنشان ساخت: این وظیفه سینما و تلویزیون است که تولیداتشان را با نقد اختلاسها و رانتها، پیش ببرند. اگر سالی پنج فیلم مستند-داستانی قوی درباره اختلاسگران و رانتخواران‌ تولید شود یقین بدانید که هم دستگاه قضا در برخورد با رانتخواران دلگرمتر خواهد شد و هم مردم انگیزه بیشتری در برخورد با فسادهای قابل مشاهده پیدا خواهند کرد.

این بازیگر ۶۲ ساله تاکید کرد: ضربه ای که مفسدان اقتصادی به ملت و دولت و نظام می زنند از ضربات تحریم خارجی ها بدتر است. اینها دشمنان واقعی هستند و کاری کرده‌اند که داشتن یک شغل مناسب برای جوانان ، یک رویای دست نیافتنی شده است.

بازیگر “فرزند خاک” و “مزرعه پدری” خاطرنشان ساخت: من فقط یک خواهش از مسئولان دارم و آن هم اینکه فقط به مدت چهارسال قیمت ارزاق عمومی را ثابت نگه دارند و اگر قادر به چنین کاری نیستند خیلی سریع جایشان را به مدیران جهادی باانگیزه دهند.

قاسم زارع با اشاره به تاثیرپذیری سینمای مطرح دنیا از اتفاقات اجتماعی گفت: من به عنوان یک هنرمند یک توصیه به مسئولین دارم و آن هم اینکه حتما فیلم “زنده باد زاپاتا” را نه یک بار بلکه چند بار ببینند.

زارع افزود: فیلمهایی که اتفاقات اجتماع را بی سانسور بازتاب دهند نیاز تمام جوامع سالم و از جمله ایران است. سینماگران ایرانی فقط به دنبال کلیشه ها نروند و دوربین‌های خود را به دل اجتماع امروز ببرند و داستان جوانانی را بگویند که التهابات اقتصادی، زمین‌گیرشان کرده! فقط در این صورت است که سینما کارکرد فرهنگیش را حفظ خواهد کرد.

سینماروزان: ارسال پیامک‌هایی برای روسای صنوف مختلف خانه سینما جهت شرکت در جلسه با حسین انتظامی در عصر منتهی به شب یلدا، پرسش‌هایی را در بدنه سینما موجب شده است.

در پیامکی که برای روسای صنوف ارسال شده چنین آمده است: باسلام و احترام! از شما دعوت می شود در نشست روسای اصناف با حضور دکتر انتظامی رئیس محترم سازمان سینمایی که روز شنبه 30 آذرماه ساعت 16 در خانه سینما ساختمان بهار حضور بهم رسانید.

اینکه حسین انتظامی در عصر شنبه‌ای که منتهی به شب یلداست بناست برای روسای صنوف چه بگوید و اینکه روسای صنوف مختلف خانه سینما بناست درباره کدام امر صنفی با رییس سینما حرف بزنند مشخص نیست.

آنچه مشخص است اینکه به‌مانند اغلب روسای پیشین سینما، انتظامی هم برای آگاهی از مشکلات صنف به سراغ روسا رفته!! به راستی چرا انتظامی خرق عادت نکرده و برای یک بار هم که شده به جای روسای صنوف به سراغ کف صنف نرفته و از آنها درباره کیفیت امور صنفی-رفاهی طرح پرسش نمی‌کند؟؟

آیا نمی‌شد همین نشست شب چله را مجالی کرد برای دیدار حسین انتظامی با برخی از سینماگرانی که بخاطر قرارگیری در کف صنف، مدتهاست کسی به دادشان نمی‌رسد؟ همان سینماگرانی که در ماههای اخیر از غائله تبعیض در توزیع عیدی میلیاردی ارشاد تا ضعف بیمه تکمیلی درمان مدام صدای گلایه‌هایشان بلند بوده و دریغ از ذره‌ای اقدام عملی جدی برای دلگرم کردن آنها!

اتفاقا خیلی راحت می‌شد شرایط دیدار یلدایی انتظامی با معترضان به کارکرد صنفی خانه سینما را فراهم کرد و لااقل با گفتاردرمانی(!) ازشان دلجویی کرد.

چرا حلقه بالادستی خانه سینما این کار را نکرد؟؟ به‌خاطر ترس از عیان شدن اوج کم‌کاری‌های صنفی خانه سینما؟؟

اگر جز این است و فرض اخیر نادرست است، حتما گزارش اتفاقات این چله‌نشینی(!) را به صورت زنده به اشتراک بگذارند تا دریابیم کدام بخش از دغدغه‌های صنفی در این نشست بروز می‌یاید؟؟

پیامک دعوت به نشست رییس سینما

سینماروزان: مهران احمدی این روزها هم مشغول تولید کمدی «سگ بند» برای ارائه به جشنواره سی و هشتم فجر است و هم دو فیلم «مطرب» و «لیلاج» را روی پرده دارد؛ ضمن اینکه «آشفتگی» با بازی او از چهارشنبه روی پرده خواهد رفت.

مهران احمدی در «مطرب» ایفاگر یک نوازنده است و در «لیلاج» ایفاگر کاراکتر یک مرد به‌ظاهر متجاوزگر ولی درواقع اخته!! مهران احمدی دلیل ایفای نقشهایی متنوع را تجربه گرایی دانسته و در عین حال معترف هست به اشتباه بزرگی که حین ایفای نقش در «لیلاج» داشته.

مهران احمدی با اشاره به ایفای نقش «شهباز» در «لیلاج» به نیوشا روزبان در «مهر» گفت: زمانی که نسخه نهایی «لیلاج» را دیدم، به این نتیجه رسیدم که پایان‌بندی فیلم را دوست ندارم. به نظر من آن صحنه آخر گریه کردن شهباز متجاوز(!) اضافه بود، زمانی که شهباز می‌گوید اخته شده است، تماشاچی با شنیدن آن شروع به خنده می‌کند، یعنی کارگردان یک فیلم تراژیک ساخته تا به جایی برسد که تماشاچی سنگین از سینما برود، یا فیلمی ساخته است که آخرش مخاطب را می‌خنداند؟ معتقدم که تماشاچی فهمیده است، جریان چیست و دیگر لازم نبود که این پایان آورده شود.

احمدی ادامه داد: مساله این است که فیلم ۲ قسمت شده است، بخش اول جایی است که شهباز حرف‌های خود را به خورشید می‌زند اما خورشید به دلیل ناشنوا بودن صدای شهباز را نمی‌شنود، بعد چند سکانس بعدتر دوباره به همان سکانس بازمی‌گردیم و این بار صدای شهباز را مخاطب می‌شنود. من از خنده تماشاگران در این سکانس خوشحال نشدم. به نظر من در مورد شخصیت شهباز تماشاچی همه چیز را فهمیده است، گریه سوزناکی که شهباز در فیلم می‌کند درست نیست و اعتراف می‌کنم که این گریه اشتباه بزرگ من در این فیلم بود. چرا که شهباز گناهکار است اما مظلومانه گریه می‌کند. اصلا این شخصیت چرا باید گریه کند؟ شهباز یک اشتباه بزرگی کرده است که اخته شدن کمترین بلایی بود که باید سرش می‌آمد، چرا که با سرنوشت یک آدم بازی کرده است و بعد در فیلم مظلومانه گریه می‌کند که رعنا به او لگد زده است؟ نمی‌دانم قصد کارگردان و تدوینگر از این نوع تدوین چه بوده است، آیا به دنبال این بودید که شهباز را یک شکست خورده نشان دهید؟ به نظر من این سکانس از فیلم، خنده‌دار است و حتی در همان اکران مردمی ۴۰ درصد از مخاطبان خندیدند. ببینید بحث من در حال حاضر خنده مخاطب نیست بلکه تطهیری است که شهباز در آخر داستان می‌شود. تاکید می‌کنم که خودم این سکانس گریه را اشتباه بازی کردم، با گریه سوزناکی که این آدم می‌کند، انگار در حال تطهیر خود است، در صورتی که تطهیر نمی‌شود.

این بازیگر-کارگردان سینما تاکید کرد: احساس می‌کنم که هر آنچه که هرکس سرش می‌آید، پاسخ اعمال خود فرد است که می‌شود همان «از ما است که بر ما است». برخلاف نظر برخی دولت‌ها را پدر و مادر ملت‌ها نمی‌دانم، فکر می‌کنم که دولت ریشه در ملت‌ها دارد و ملت‌ها پدر و مادر دولت‌ها و حکومت‌ها هستند. واقعیت این است که از کوچکترین مناسبات اجتماعی روز به روز دورتر می‌شویم که این امر هیچ ربطی به دولت‌ها ندارد، یعنی اگر فردی آشغال در جنگل نمی‌اندازد هیچ ربطی به دولت ندارد، اگر هم بریزد هم ربطی به دولت ندارد.

مهران احمدی با اشاره به ساخته پرمخاطب سعید روستایی بیان داشت: به عنوان مثال فیلم «متری شیش و نیم» یک آدم با بازی نوید محمدزاده را نشان می‌دهد که کارتل شیشه و مواد مخدر است و بعد می‌گوید که کوچه ما باریک بود، پس کارتل مواد مخدر شدم. این چه معنایی دارد؟؟؟ این درحالی است که همسایه بغلی این فرد در همان کوچه باریک تبدیل به جراح قلب یا یک دبیر شرافتمند آموزش و پرورش شده باشد. کسی که قرار است هدایت شود، هدایت می‌شود و این امر ذاتی است و ربطی به تنگی کوچه ندارد!!

سینماروزان: کمتر پیش میآید در محافل انتقادی برگزار شده در ارگانها و نهادهای حاکمیتی شاهد طرح مسائلی گزنده مرتبط با بدنه جامعه باشیم. چه برسد به اینکه بیان کننده این مباحث یکی از فعالان صنفی سینمای ایران باشد.

سینماروزان: نزدیک به ۹ ماه از سال گذشته و هنوز مشخص نشده عیدی میلیاردی ارشاد میان کدام سینماگران توزیع شده و نه ارشاد و نه خانه سینما در این باره شفاف سازی نکرده اند.

در یک رسوایی تازه یکی از نیازمندترین افراد صنف سینما که جواد گلپایگانی یا همان «آتقی» سریال «آینه عبرت» باشد بشدت حمله کرده به آنها که عیدی‌اش را خورده‌اند!!

وقتی از عیدی میلیاردی ارشاد حتی ریالی به آتقی هم نرسیده پس این عیدی به چه کسانی رسیده؟؟ چرا هیات مدیره خانه سینما، فهرست کامل عیدی‌گیرندگان را منتشر نمی‌کند؟

برای تماشای گلایه‌های آتقی اینجا را ببینید.

سینماروزان: طبق ماده ۱۹ فصل چهارم نظام‌نامه اکران۹۷-۹۸ ، سقف اکران فیلمها در سرگروه برای نیمه دوم سال نمیتواند بیش از ۸ هفته باشد و زیرپا گذاشتن این قاعده توسط فیلم “رد خون” به تهیه‌کنندگی محمود رضوی(نایب رییس شورای صنفی نمایش) با واکنش یک روزنامه‌نگار باسابقه مواجه شده است.

رضا استادی از روزنامه‌نگاران باسابقه سینما خطاب به حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی که اصحاب سینما را به ارائه پیشنهاد برای اصلاح اکران دعوت کرده، نوشت: اگر سینمای کشور مسئولی دارد لطفا رسیدگی کند. فیلم “رد خون” وارد دهمین هفته اکران خود در سرگروه آزادی شده درحالی که طبق نظام نامه اکران سقف اکران در نیمه دوم سال، هشت هفته است!!

مدیرمسئول رسانه مستقل “سینمامثبت” ادامه داد: تهیه‌کننده “رد خون” نایب رییس شورای صنفی نمایش است. فارابی از ساخت فیلم حمایت کرده و از تلویزیون تا مترو، مرتب تیزر فیلم در حال پخش است. جالب است که حضرات هرجا می‌نشینند می‌نالند از عدم حمایت! آقای انتظامی! این تناقضات را حل کنید.

سینماروزان: آشفتگی روزافزون اکران سینماها و اعتراضات گاه و بیگاه سینماگران مستقل به بی‌عدالتی‌های موجود در اکران، موضوع بحث حبیب اسماعیلی و مسعود ردایی در شبکه خبر بود.

حبیب اسماعیلی مدیر پخش رسانه‌فیلمسازان بیان داشت: اگر آیین نامه اکران درست شود دیگر افراد حاضر در شورای صنفی نمایش نمی‌توانند به سینما جهت دهند و شورا فقط باید قوانین شفاف را اجرا کند. استفاده از هفت سرگروه برای اکران، یکی از مشکلات جدی اکران است. چرا هفت سرگروه باید به کل اکران جهت دهند؟؟ از آن طرف متاسفانه هیچ نظارتی بر اکران وجود ندارد. چرا یک کمیته نظارتی قوی برای اکران نمیگذارند؟؟

این پخش‌کننده باسابقه ادامه داد: وقتی کمیته انضباطی اکران نداریم معلوم است که تخلفاتی مانند خرید بلیت برای بالا نگه داشتن کف فروش صورت می‌پذیرد.

اسماعیلی افزود: انحصار افرادی که از تولید تا پخش و سینما را دراختیار گرفته‌اند پدر اکران را درآورده. ما نزدیک به سی دفتر پخش داریم ولی ۲۰ دفتر بیکارند چون یک حلقه پنج نفره در چندین دفتر پخش شریکند. در تمام حوزه‌های فسادزا، قوانین ضدانحصار ولی چرا قانون ضدانحصار در اکران نداریم؟؟ باید یک سلسله قوانین سفت و سخت برای مقابله با انحصار در اکران اتخاذ شود.

حبیب اسماعیلی خاطرنشان ساخت: چرا کمیته انضباطی اکران را اوت کردند و نگذاشتند کارشان را انجام دهند؟؟ چرا در ماههای اخیر هیچ هیات ناظری برای برخورد با تخلفات اکران نداشته‌ایم؟؟

مدیر رسانه‌فیلمسازان ادامه داد: یک راه ساده حل مشکلات اکران، ثبت قرارداد براساس تاریخ صدور پروانه نمایش است ولی از اجرایی کردن همین راه ساده نیز عاجزند.

حبیب اسماعیلی افزود: در خلاء آیین‌نامه قوی برای اکران است که کمیته انضباطی به محاق میرود و یک سری فیلم متعلق به همان حلقه معدود انحصارگرا میفروشد و مابقی فیلمها اصلا بهشان سانس نمی‌رسد که بفروشد. وقتی در فلان پردیس حتی در روزهای سه‌شنبه و آخرهفته به فیلمهای غیرمتبوع‌شان، سانسهای خوب آخرشب نمیدهند معلوم است که فیلم نمی‌فروشد. ای کاش فقط به اندازه ذره‌ای به فیلمهای همکاران هم احترام بگذاریم.

حبیب اسماعیلی با اشاره به اکران محدود “خانه پدری” گفت: چرا فیلم “خانه پدری” که بعد از مدتها مجوز اکران یافته فقط ۱۵ سینما دارد؟؟ چرا حتی یک سینمای شهرستان به این فیلم نداده‌اند؟؟ جز این است که حفره‌های آیین‌نامه اکران عامل مهجوریت چنین آثار شریفی است؟؟؟

اسماعیلی ادامه داد: روند غلط اکران است که سینماگران را وادار کرده به سمت کمدی‌های سطحی بروند و از تولید فیلمهای اجتماعی صاحب ایده دست بردارند.

اسماعیلی تاکید کرد: نیاز داریم که خیلی زود و قبل از جشنواره فجر تکلیف نظام نامه اکران و انتخاب ناظر و کمیته انضباطی را مشخص کنند تا لااقل جلوی تخلفات را بگیرند وگرنه انحصارگرایان، اکران عید نوروز و عیدفطر سال بعد را هم می‌بندند و سر بقیه بی‌کلاه خواهد ماند.

مسعود ردایی تهیه‌کننده سینما در اظهاراتی در شبکه خبر بیان داشت: بخش عمده افرادی که در شورای صنفی نمایش هستند سینمادارانی هستند که در دفاتر پخش سهم دارند. همین میشود که توزیع سانسها بیرحمانه میشود.

ردایی ادامه داد: وقتی در شرایط همزمان به یک فیلم روزی ۱۰ سانس در یک سالن میدهند و به فیلم دیگر فقط ۴ سانس معلوم است که فیلم دوم نمیفروشد و همین میشود که فقط یک اقلیت از اکران سود حسابی می‌برند و مابقی به فروش‌های متوسط و ضعیف بسنده می‌کنند.

ردایی افزود: همین حالا فیلمی حاکمیتی روی پرده است که بیش از ۸هفته روی پرده است و به بهانه‌های مختلف، باز اکرانش را ادامه میدهند و فیلمهایی را نیز داشته‌ایم که فقط بعد از دو هفته از پرده پایین آمده‌اند. این یعنی آن که قوانین اکران به دلخواه تفسیر میشود.

این تهیه‌کننده تاکید کرد: برای حل مشکلات اکران، آیین‌نامه اکران باید اصلاح شود و آیین نامه اصلاح‌شده نیز کاملا درست، اجرایی شود یعنی جلوی تفاسیر غلط از آیین‌نامه اکران را بگیرند. این چه وضعیست که یک گروه مافیایی و فرزندانش اکران‌‌‌ را درخدمت گرفته‌اند و لابد فردا نوه‌هایشان می‌آیند دفتر پخش می‌زنند و باز فقط خودشان می‌خورند و لاغیر؟؟

ردایی با اشاره به تناقضات اکران گفت: تجربه خودم از اکران فیلم “مالاریا” در هزارتوی اکران چیزی نبود جز اینکه وقتی میخواهند فیلمی را زمین بزنند حتی اگر ونیز رفته باشد و کلی تحسین جهانی شامل حالش شده باشد باز سالن نمیدهند تا نفروشد. من تجربه کمدی “سه بیگانه” را هم داشتم که بعد از دو سال توقیف، اکران یافت ولی حتی بدون تیزر تلویزیونی، شرایطی مفید برای اکران پیدا کرد.

مسعود ردایی خاطرنشان ساخت: دولت شش سال از عمرش گذشته و هنوز معلوم نیست چه برنامه‌ای دارد برای تولید یا اکران؟؟ چرا برای تولید فقط به دو یا سه نفر مدام حمایت میدهند و با بقیه کاری ندارند؟؟ چرا یک بهبود حداقلی به اکران نمیدهند تا لااقل آدمهای صاحب منفعت مدام وارد شورا نشوند؟؟

سینماروزان: اعتراضات مکرر سینماگران به ساختار حاکم بر اکران همچنان ادامه دارد و رییس سینما هم هرچند از روی باز برای دریافت پیشنهادات اصلاحی جهت بهبود اکران سخن گفته ولی در عمل همچنان فقط گلایه‌هاست که به ساختار اکران شنیده می‌شود.

فرزاد موتمن کارگردانی که این روزها کمدی “چشم و گوش بسته” را روی پرده دارد تازه‌ترین سینماگر منتقد به اکران است.

فرزاد موتمن با انتقاد از ساختار اکران به “شهروند” گفت: اصولا فروش فیلم‌ها در گیشه تعیین نمی‌شود، بلکه در اتاق فکرهای بسته صاحبان سینما و پخش‌کنندگان است که مشخص و تصمیم‌گیری می‌شود که هر فیلمی چقدر باید بفروشد و در چند سالن و برای چه مدتی باید به نمایش درآید.

فرزاد موتمن ادامه داد: قطعا اختصاص تعداد مشخص سالن است که سرنوشت اقتصادی فیلمها را شکل می‌دهد چون فیلم‌های ما هیچ‌کدام براساس ویژگی‌ها و ارزش‌های تجاری‌شان نمی‌فروشند. غالب فیلم‌های ما اصولا این ویژگی‌ها را ندارند، حتی پرفروش‌ترین فیلم‌های ما.

این کارگردان افزود: تعداد سالن‌ها مهم‌ترین مولفه در فروش است، حتی در اکران الان هم می‌شود این موضوع را دید. ما هشتاد سالن داشتیم و “مطرب” بیش از صد سالن. پس طبیعی بود که ما هیچ رقمه فروش “مطرب” را نداشته باشیم. بعد مثلا “سمفونی نهم” نصف ما سالن داشت. این شرایط عجیبی را بر سینمای ما حاکم کرده.

موتمن تاکید کرد: به نظر می‌آید بی‌عدالتی عجیبی در اکران وجود دارد و آن هم این است که براساس یک‌سری پیش‌داوری‌ها از قبل تصمیم گرفته می‌شود که هر فیلمی چه تعداد سالن داشته باشد، به عبارت بهتر از قبل سرنوشت‌ اکران را تعیین می‌کنند. به نظرم باید سیستمی به وجود بیاید که اکران فیلم‌ها در شرایطی نزدیک به هم آغاز شود، بعد وقتی فیلمی با استقبال بیشتری روبه‌رو شد، تعداد سالن‌های آن فیلم افزایش پیدا کند.

سینماروزان: هارون یشایایی تهیه‌کننده‌ای که تولید آثاری همچون “هامون”، “ناخدا خورشید”، “ای ایران” و “دیوار” را برعهده داشته در یادداشتی به حمایت از مواضع اخیر رهبر انقلاب پرداخت.

یشایایی که از جمله یهودیان ایران به شمار میرود از اینکه رهبر انقلاب حساب یهودیان از صهیونیست‌ها را جدا کرده قدردانی نموده و آن را موضع دائمی نظام در تمام چهل سال اخیر دانسته است.

متن یادداشت هارون یشایایی را بخوانید:

سخنان حضرت آيت‌الله خامنه‌اي، رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در حضور نمايندگان كشورهاي مسلمان به مناسبت هفته وحدت و ولادت پيامبر گرامي اسلام، با آنكه تأكيد بر مواضع جمهوري اسلامي ايران از نخستين روزهاي موجوديت آن بوده است، باوجود‌این در شرايطي كه باندهای امپرياليستي و نوچه‌هاي آنها در منطقه سعي مي‌كنند با نمايش معكوس عقايد و مواضع ملت و دولت ايران در مسائل و موارد مختلف و تخطئه امنيت آنها، چهره حق‌به‌جانب به خود بگيرند و در ثبات و اعتماد‌به‌نفس مردم سنگ‌اندازي كنند و به‌طور معمول هروقت در بيان نظر و تبليغات خود كم مي‌آورند، موضوع تبعيض عليه اقليت‌هاي ديني و مخصوصا يهوديان ايران و جهان را دستمايه هياهوي روزانه خود مي‌كنند، موضع‌گيري رهبر معظم انقلاب از اهميت بيشتري برخوردار است، ايشان در سخنراني مذكور فرمودند «از ابتداي انقلاب اسلامي تا امروز همچنان بر اين موضع باقي هستيم؛ يعني بدون ملاحظه و رودربايستي به فلسطيني‌ها كمك كرده و خواهيم كرد و اين كار را وظيفه دنياي اسلام مي‌دانيم. ما طرفدار فلسطین، استقلال و نجات آن هستیم. محو اسرائیل به معنی محو مردم یهودی نیست؛ چراکه با آنها هیچ کاری نداریم، همچنان که در کشور ما جمعی از یهودیان در کمال امنیت زندگی می‌کنند». در ادامه نیز فرمودند «مردم فلسطين چه مسلمان چه مسيحي و چه يهودي كه صاحبان اصلي آن سرزمين هستند، بايد بتوانند خودشان دولت خود را انتخاب كنند و بيگانه‌ها و اراذل‌واوباشی مانند نتانياهو را بيرون و كشورشان را اداره كنند كه البته اين اتفاق خواهد افتاد».

بنده به‌عنوان نويسنده اين مختصر كه يهودي هستم و در جريان انقلاب اسلامي و موجوديت جمهوري اسلامي ايران حضور و مشاركت داشته‌ام، لازم مي‌دانم حقايقي مربوط به رابطه ملت ايران و جمهوري اسلامي ايران و مديران آن با اقليت‌هاي ديني خصوصا يهوديان ايران را با خوانندگان عزيز در ميان بگذارم.‌فارغ از مواضع سياسي و بيان حوادث مربوط به آن گفتني است قبل از جنگ دوم جهاني تقريبا در تمام كشورهاي مسلمان از آسيا تا شمال آفريقا يهوديان زندگي مي‌كردند و از شرايط رعايت حقوق شهروندي و انجام فرایض مذهبي خود برخوردار بودند.

با پايان جنگ دوم و تشكيل اسرائيل، در تمام كشورهاي مذكور تحولات مهم سياسي و اجتماعي اتفاق افتاد و نظاميان مسلط بر اوضاع آن كشورها شدند. يكي، دو سال بعد از اين تحولات تمام يهوديان اين كشورها به آمريكا و بعضي به اسرائيل مهاجرت كردند و تمام نهادهاي مربوط به امور شرعي آنها تعطيل شد. گو اینکه گوشه‌و‌كنار اين كشورها بعضی يهوديان به‌صورت انفرادي زندگي مي‌كردند ولي زندگي اجتماعي آنها از ميان رفته بود و اينك نيز شرايط چنين است كه بيان كردم. در ايران، انقلاب اسلامي در سال 1357 در اوج تحولات پي‌در‌پي در منطقه به پيروزي رسيد و رهبر انقلاب، روحاني مسلمان شناخته‌شده‌‌اي بود. در آن روزهاي انقلاب بلندگوهاي خارجي كه در اختيار منابع صهيونيستي بودند، لحظه‌اي از ترساندن يهوديان ايران و واداركردن آنها به فرار از كشورشان دريغ نداشتند، با اين‌همه هرچند تعداد يهوديان ايران به لحاظ عددي كمتر شده ولي نهادهاي مذهبي آنها از گذشته استوارتر است و يهوديان در شهرهاي يهودي‌نشين تهران، شيراز، اصفهان، كرمانشاه، يزد، كرمان و رفسنجان انجمن‌هاي مخصوص به خود را دارند و در ارتباط دوستانه با ساير هم‌وطنان خود هستند. براي اهميت حضور يهوديان در ايران بعد از استقرار جمهوري اسلامي ايران ذكر خاطره‌اي بي‌مناسبت نيست.

در ارديبهشت‌ماه 1358 بروز يك واقعه يهوديان ايران را سخت نگران و دلواپس كرده بود. روحانيون و بزرگان جامعه يهودي ايران از طريق آيت‌الله امامی‌كاشاني تقاضاي ملاقات با حضرت امام (راحل) را کردند. ايشان در قم اقامت داشتند. آيت‌الله امامي‌كاشاني خبر دادند كه حضرت امام با ملاقات نمايندگان كليميان ايران موافقت کردند و روز بعد 24 ارديبهشت 1358 حضرت امام در منزل مسكوني خود در شهر قم ما را پذيرفتند. دو نفر روحاني يهودي، نماينده يهوديان كه بعدها به‌عنوان نماينده كليميان در مجلس خبرگان انتخاب شد و مهندس عزيزالله دانش، رئيس بيمارستان دكتر سپیر نماينده كليساهاي تهران و بنده در اين ملاقات حضور داشتیم. اصل اين ملاقات همان شب از سيماي جمهوري اسلامي پخش شد. در اهميت اين ملاقات فقط به قسمتي از آنچه امام راحل فرمودند، اكتفا مي‌كنم. اصل فرمايش امام: «يهوديان شهروندان ايراني هستند و با رعايت قوانين جمهوري اسلامي در ايران زندگي خواهند كرد. ما حساب جامعه يهود را از حساب صهيونيست‌ها جدا مي‌دانيم».

سینماروزان: دیوان‌سالاری نهادهای دولتی سینما به آفتی بدل شده که مدام سینماگران از آن می‌نالند ولی سودآوری حلقه‌ای معدود از این دیوان‌سالاری موجب شده هیچ کدام از مدیران سینمایی جز در مقام حرف برای مقابله با این دیوان‌سالاری کاری نکنند.

مسعود ردایی تهیه‌کننده ای که فیلم اجتماعی “سال دوم دانشکده من” را روی پرده دارد با انتقاد از فارابی به “تسنیم” گفت: فارابی رسما بیشتر از اینکه یک نهاد سینمایی باشد تبدیل به یک بانک شده است که وام می‌دهد! فارابی باید مسائل مهم اجتماعی رادر نظر بگیرد و بعد برای مهم‌ترین مسائل آن با برنامه‌ریزی به فیلمنامه‌نویس حرفه‌ای سفارش کار دهد و بعد هم با تیم حرفه‌ای فیلم بسازد. این اصلی‌ترین وظیفه فارابی است ولی سینمای اجتماعی در این میان فراموش شده است. هدف فارابی این است که برای موضوعاتی که مبتلا به جامعه است تقاضای سناریو بدهد و آنها را پشتیبانی کند ولی این درها بسته شده است و کسی توجه نمی‌کند که سازنده سینمای مستقل اجتماعی نباید پشت درهای بسته فارابی بماند.

تهیه‌کننده “مالاریا” ادامه داد: رئیس سازمان سینمایی باید دستورالعمل‌های مهمی برای این حوزه تجویز کند تا میان فارابی و سینماگری که دنبال ساخت سینمای اجتماعی است رابطه شرافت‌مندانه‌تری برقرار شود.

ردایی با اشاره به پاشنه آشیل شورای صنفی نمایش بیان داشت: حرف من این است که زمانی که من نوعی به عنوان تهیه‌کننده وارد شورا می‌شوم و می‌بینم که در آنجا رقیب من در اکران خودش فیلم دارد ، یا یک نفر که دفتر پخش دارد یا در سینما فیلم برای اکران دارد در شورا مشغول کار است، چگونه می‌توانم به این شرایط برای اکران و نمایش فیلمم اعتماد کنم؟

این تهیه‌کننده ادامه داد: باید شرایط بی‌طرفانه آنجا حاکم باشد در حالی که اینگونه نیست و در آنجا افرادی که خودشان هم منافعشان درگیر است برای فیلم‌ها تصمیم‌گیری می‌کنند. فردی که خودش شرایط بهتری برای تولید، تبلیغات و رابطه محکم‌تری با نهادها دارد می‌تواند برای فیلم من تصمیم بگیرد؟

ردایی افزود: به‌نظر من باید حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در این باره تصمیم بگیرد که در شورای صنفی نمایش هر کدام از اعضا نباید تا یک بازه زمانی مشخصی مانند 2 سال هیچ فیلمی در سینما داشته باشند و در صورتی که فیلمی برای اکران دارد باید از شورای صنفی نمایش و اکران  استعفا بدهد. من اگر می‌خواهم در این شورا کار بکنم باید خالص و بدون اینکه فعالیت سینمایی دیگر اعم از پخش یا سینماداری یا تولید داشته باشم برای این شورا کار بکنم. در این صورت رقابت در شرایط برابر و سالم فراهم می‌شود اما فعلا این فضای رقابتی کاملا ناسالم و نابرابر است.

ردایی خاطرنشان ساخت: از این بدتر این است که کسی که خودش سینما دارد در این شورا در حال فعالیت است. بله حضور نماینده سینماداران در این شورا مشکلی ندارد. وقتی به من می‌گویند که فلانی در این شورا هست که با اینکه سینما دار است یا دفتر پخش دارد ولی تأثیرگذاری بالایی در اکران دارد واقعا جای سوال دارد؟ وقتی همان فرد خودش در سینما فیلم دارد چقدر می‌تواند این رقابت سالم باشد؟

تهیه‌کننده “سه بیگانه” تاکید کرد: این شیوه برنامه‌ریزی اکران و نمایش واقعا تأسف بار است در نیمه اول سال چند فیلم محدود بفروش خوب اکران می‌شوند بعد از آن یکباره در نیمه دوم سال هرچه فیلم است با هم قرار است اکران شوند. خوب این نشان می‌دهد که تنظیمات در آن سازمان درست و منطقی نیست. این ماجرا فقط برای شورای صنفی نمایش نیست بلکه تمام شوراهای مهم مانند پروانه ساخت و پروانه نمایش نیز باید از این صافی رد شود که افرادی در آنجا حاضر باشند که در حال تولید سینمایی نباشند. بنابراین حتما سازمان سینمایی درباره شورای صنفی نمایش و اکران وارد شود. تمام زحمات فیلمساز در مدت اکران به ثمر می‌نشیند و اگر این تقسیم‌بندی و برنامه‌ریزی به‌درستی انجام نشود تمام زحمات ما هدر می‌رود.

سینماروزان: هرچند کلید حملات منتج به توقیف فیلم “خانه پدری” از سوی جریان رسانه‌ای اصولگرا زده شد با این حال یک چهره مطرح اصولگرایی یعنی ابراهیم رییسی بود که در تعامل با سازندگان، شرایط رفع توقیف فیلم را فراهم کرد.

مسعود فراستی با استقبال از این رفع توقیف روی آنتن زنده “هفت” گفت: فیلم “خانه پدری” دوباره اکران شد چه خوب حالا پس حالا میشود نقدش کرد. بعد از اکران چندهفته ای آن را نقد میکنیم چون به نفع فیلمساز است و باعث میشود ایرادات کارش را بداند.

فراستی با مخاطب قرار دادن مدیران مافوق سینما بیان داشت: به نظرم فیلم عاشورایی “رستاخیز” هم باید هرچه سریع تر رفع توقیف شده و اکران شود تا تکلیف فیلمساز مشخص شود و بتواند به سراغ فیلم بعدی خود برود.

سینماروزان: فیلمفارسی یعنی بخش عمده تولیدات پیش از انقلاب! فیلمفارسی یعنی همان محصولاتی که خیلی‌ها بدان علاقه دارند ولی جرات بیان‌اش را ندارند. فیلمفارسی یعنی محصولاتی که برخی برای زدنش هم از ادبیات جاهلی قهرمانان فیلمفارسی عاریه می‌گیرند!

چپ و راست، ندارد؛ هر دو سو تقریبا در زدن فیلمفارسی ید طولایی دارند و برخی از راست‌نمایان شبه‌مخملباف کار را به جایی رسانده‌اند که حتی نشر تصاویر بازیگران فیلمفارسی در دایره‌المعارف‌های سینمایی را هم برنمی‌تابند.

در این شرایط اینکه مداحی به نام سعید حدادیان در گفتگو با “جام جم” به بهانه تعریف و تمجید از “ستایش” از برخی ویژگیهای مثبت فیلمفارسی دفاع کند، جای تامل دارد.

سعید حدادیان گفت: وقتی به ابتذال رسیدیم که نکات مثبت فیلمفارسی‌ها را کنار گذاشتیم. ما به گذشته نیاز داریم. یادمان نرود که نسل جوان و نوجوان دهه پنجاه که مخاطب فیلمفارسی بودند، به همان رزمندگان دهه ۶۰ تبدیل شدند! فیلمفارسی جوانمردی و ازخودگذشتگی را ترویج می‌داد و حتی آدمهای بد فیلمفارسیها خط قرمز داشتند.

حدادیان ادامه داد: در فیلمفارسیها حضور ملموس مادر سر سجاده نماز یا حضور بازیگر در امامزاده را می‌دیدیم. یک سری ادبیات قدیمی و جوانمردان قهرمان در این فیلمها بود که واقعا جایش در سینما و تلویزیون این دوران خالی است.

حدادیان با اشاره به سعید مطلبی نویسنده سریال “ستایش” که سابقه‌ای عظیم در سینمای‌ پیش از انقلاب دارد گفت: در این سریال با نویسنده‌ای حکیم و توانا و زبردست روبروییم که قدرتش را نشان داده است و خوب بلد است شخصیتهای باورپذیر بسازد. تمام قهرمانهای “ستایش” از فردوس تا ستایش و پیرزنی متدین و حتی روحانی اشتباه می‌کنند و این به باورپذیری شخصیتها کمک میکند. نویسنده در نگارش دیالوگها و بخصوص اصطلاحاتی که فردوس استفاده میکند هم خیلی درست و خوب عمل کرده است.

سینماروزان: هرچند در چهار دهه اخیر برخی عناصر درجه دوم تسخیر سفارت آمریکا به کمال لفت و لیس از آن ماجرا نائل آمده‌اند و تا توانسته‌اند از نمد آن ماجرا برای خود پروژه‌های نان و آب دار سینمایی و تلویزیونی جور کرده‌اند ولی شاید خیلی‌ها ندانند یکی از عناصر اصلی تسخیر سفارت کسی نبود جز حمید‌ خاکبازان !

به گزارش سینماروزان حمید خاکبازان تنها دانشجوی سینمایی خط امام بود که دقیقا از اولین روز و نخستین ساعات تسخیر سفارت در بطن ماجرا حضور داشت.

سالعا بعد از تسخیر سفارت، خاکبازان در دوران معاونت سینمایی عزت ضرغامی، مدیرکل نظارت و ارزشیابی شد و از همان ابتدای حضورش در این منصب به شدت در تقابل با بانیان سینمای گلخانه‌ای یعنی محمد بهشتی و اعوانش قرار گرفت!!

خاکبازان در نهایت به‌دلیل پای‌بندی سفت و سختی که بر اصول خود داشت توسط ضرغامی برکنار شد و به‌جایش حبیب کاسه‌ساز مدیر نظارت شد که البته از آن مرحوم هم به‌اندازه خاکبازان، خاطرات مختلف در اذهان سینماگران باقیست!

خاکبازان بعد از حذف از اداره نظارت هیچ گاه دیگر در سینما آفتابی نشد و در سالهای اخیر هم دور از هر منصب دولتی، گذران زندگی می‌کند.

حمید خاکبازان(نفر اول از راست)

سینماروزان: در کوران مناقشات برآمده از توقیف “خانه پدری” یک دیالوگ قابل توجه شکل گرفت میان رییس سازمان سینمایی حوزه هنری و معاون سابق نظارت.

محمد حمزه‌زاده رییس سازمان سینمایی حوزه هنری پرسشی طرح کرد درباره سرانجام فیلم ضدملکه “دیدن این فیلم جرم است” و چرایی عدم اکران این فیلم.

ابراهیم داروغه‌زاده معاون پیشین نظارت در پاسخ به حمزه‌زاده به صراحت از صدور پروانه نمایش این فیلم حرف زد و نوشت: شما که می‌دانید اکران فیلم پس از تایید شورا طبق قانون از اختیارات وزیر و رییس سازمان است. مسأله اصلی احترام و پایبندی به قوانین جمهوری اسلامی‌ است که متأسفانه توسط عده‌ای از دوستان حزب‌الهی رعایت نمی‌شود.

داروغه‌زاده ادامه داد: اختیارات شورای پروانه نمایش و رییس سازمان و وزیر محترم در قانون پیش‌بینی شده است. دعوت به تبعیت از قانون این قدر سخت است؟ امیدوارم فیلم محصول حوزه هنری هم بزودی اکران شود.

آنچه معاون پیشین نظارت درباره اختیارات وزیر و رییس سازمان در ماجرای عدم اکران “دیدن…” گفته بیش از هر چیز این ظن را پیش‌رو می‌گذارد که وزیر ارشاد مخالف اکران این فیلم ضدملکه است یا رییس سازمان سینمایی؟؟؟

ریشه این مخالفت کجاست؟؟ اینکه “دیدن‌‌‌…” بدون جانبداری از چپ و راست هم متحجرین بی‌مغز را زده و هم شبه‌روشنفکران متصل به ملکه را؟؟

بهتر نیست به‌جای ممانعت از اکران فیلم، خیلی سریع شرایط اکران فیلم فراهم شود تا خدای نکرده این حس به صاحبان آثار دست ندهد که یکی از مدیران فرهنگی مملکت، خویشتن خویش را در آینه فیلم دیده‌اند و به همین خاطر جلوی اکران را گرفته‌اند؟؟؟

سینماروزان: اظهارات بهروز افخمی روی آنتن زنده شبکه سوم درباره اینکه داریوش ارجمند فردیست که از بالا و با تحقیر به بقیه نگاه میکند و در بازیگری، ضعیف‌کش است خیلی زود با واکنش داریوش ارجمند مواجه شد.

ارجمند روی آنتن زنده شبکه اول سیما با طعنه به سوابق نمایندگی مجلس افخمی گفت: ایشان با ادبیات و اصطلاحات نمایندگان مجلس و وکلا مرا کوبیده بدون اینکه اصلا با من کار کرده باشد.

ارجمند ادامه داد: افتخار من به کارهایی است که نکرده‌ام و کارهای کرده‌ام هم پیش روی مخاطبان است و می‌توانند راحت درباره‌اش نظر دهند.

این بازیگر قدیمی افزود: افخمی چطور بدون اینکه یک فریم با من کار کرده باشد میگوید فلانی بداخلاق و ضعیف‌کش است؟؟ ابدا چنین نیست!!