یک منتقد پیشکسوت خطاب به متصدیان هنروتجربه⇐اغمای امروز این گروه محصول غلطهای شماست/کسی برای یک موجود در معرض فوت که کمر قتل نمی‌بندد/اگر واقعا روزی هنروتجربه فوت شود، عاملان مرگ آن، شما هستید/چرا بعد از بیش از ۳ سال نتوانستید حتی نیمی از بودجه گروه را از گیشه‌ها به‌دست آورید؟
سینماروزان: اظهارات اخیر متصدی گروه دولتی هنروتجربه که در آن با غیرقانونی خواندن دستورالعمل شورای صنفی نمایش در ممانعت از اکران آثار گروه‌دار در این گروه، آن را عاملی دانسته بود در مسیر تعطیلی این گروه، زودتر از همه با واکنش غلامرضا فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش مواجه شد.(اینجا را بخوانید)
غلامرضا فرجی در گفتگو با سینماروزان با بیان اینکه تنها مرجع قانونی تصمیم گیری درباره اکران شورای صنفی نمایش است از امتداد دستورالعمل شورا مبنی بر ممانعت از آثار گروه دار در هنروتجربه سخن گفت.(اینجا را بخوانید)
به تازگی جبار آذین منتقد و مدرس پیشکسوت سینما نیز با نگارش یادداشتی با برشمردن برخی از ایرادات هنروتجربه مشکل اصلی این گروه را نه در دایره بیرونی که سیاستهای نادرست دست اندرکارانش دانسته است.
متن یادداشت جبار آذین را بخوانید:
هنروتجربه؛ مغفول و مردود یا مظلوم و مطرود!؟
در میان اهالی سینما و نقد و رسانه کمتر کسی است که نداند من مخالف سرسخت هنر و تجربه هستم و چندین یادداشت تند دراین ارتباط نوشته و در مصاحبه ها و نشستهای مختلف سینمایی،به اشکالات،انحرافات و کجروی های آن پرداخته ام.
انتقادها و اعتراضهای کارشناسانه من به گروه هنر وتجربه، هرگز به معنای مخالفت با جوانگرایی و خلاقیت و نوآوری در سینما و بویژه بعضی آثار خوب سینماگران جوان و امکان نمایش فیلمهای خاص دراین گروه نبوده است.
این روزها هجمه‌هایی تند و مستمر ضد گروه یاد شده و دست اندرکاران آن صورت گرفته که برخی از آنها، بیش از تکیه بر دانش سینمایی وتجربه و نگاه تخصصی ،متکی بر نظریه های سطحی و احساسی و در مواردی صرفا شخصی و سلیقه ای و حتی سیاسی است.
نقد من به این گروه بر حیات و یا اصلاح‌ناپذیری آن نبوده و نیست چراکه معتقدم تولد هنر و تجربه، همراه با دانش سینمایی و خصوصیات حرفه ای چنین گروهی که مشابه حرفه ای هم در جهان سینما دارد ،نبوده و نوزادی که باید در آغوش سینمای ملی ایران و همراه با جریان رسمی اکران و نه منفک از آن زندگی و رشد می کرد، به دلیل غلط کاری‌های عوامل آن و روشن و شفاف نبون حد و مرز هنری و تجربی و سینمایی و قانونی و جایگاه واقعی آن در سینما و جامعه، به جای قرارگرفتن در کنار سینمای مادر،کودکانه در مقابل سینما قد علم کرد و با این اقدام و صرف هزینه ها و امکانات سینمایی، افزون بر لطمه به سینمای کشور،خود را هم به انحراف و استهزا کشاند.
در واقع گروهی که می توانست برای سینماگران نوآور و نسل جوان، امیدآفرین باشد با آشفته کاری و قبله قراردادن فیلم های جشنواره‌ای‌نمای مثلا خارجی‌پسند، باعث کجروی و بیراه رفتن جماعتی از فیلمسازان کشور شد.
با این همه پیوسته گفته ونوشته ام،که گروه مذکور عیب و ایراد فراوان دارد ولی هرگز عنوان نکرده ام وجودش نالازم و اصلاح ناپذیر است. درست است که امروزه این گروه حال و وضع درست و مناسب ندارد و دراغمای سینمایی خزیده، ولی هنوز زنده است.
یکی ازدست اندرکاران هنروتجربه در جایی به مخالفان خود،گفته است: چرا کمربه قتل هنر وتجربه بسته اید؟ باید خطاب به ایشان و دیگر متولیان و مجریان و کارمندان و حقوق بگیران هنر وتجربه یادآورشد،اغمای امروز این گروه که آن را در آستانه موت قرار داده، حاصل غلط ها و اشتباه های شما است و به علاوه، کسی برای یک موجود در معرض فوت که کمر قتل نمی بندد.
اگر واقعا روزی هنروتجربه فوت شود، قاتلان واقعی آن، شما هستید که آن را بد تغذیه و هدایت کرده و از مسیر سلامت و موفقیت دور ساخته‌اید و نتوانستید حمایتهای دولتی را زمینه ای کنید برای شکل گیری جریانی که بتواند با تکیه بر مخاطب حتی با قطع کمکهای دولتی به حیات خود ادامه دهد! چرا بعد از بیش از سه سال دست اندرکاران این گروه همچنان محتاج کامل بودجه دولتی هستند و نتوانسته‌اند حتی نیمی از هزینه های خود را با تکیه بر عنصر اصلی دخل و خرج در سینما که حضور مخاطب در سالنهاست استوار کنند؟ چون فارغ از بی تجربگی در مقوله اکران، هدفشان نه تکیه بر گیشه و کشف مخاطبانی که سالهاست دور سینما را خط کشیده اند بلکه احتمالا چیدن روالی کارمندی برای اکران تعدادی فیلم و در قبالش دریافت بودجه بوده است.
لطفا مخالفان هنر وتجربه هم به جای اندیشه درباره مراسم ختم، در فکر اصلاح و احیاء و هدایت آن باشند.
- جبار آذین