یک تهیه‌کننده سینما متذکر شد⇐صاحبان پول کثیف با استراتژی وارد سینما شده‌اند ولی وزارت ارشاد در برابر این ورود، هیچ دستورالعملی ندارد!
سینماروزان/احمد محمداسماعیل: حتی در دورانی که گیشه سینماها سوت و کور است باز تولید در سینما ادامه دارد و هرازگاه چندین پروانه ساخت صادر میشود؛ این رونق تولید هرچند این مزیت را دارد که به رهایی از بیکاری بخشی از سینما کمک کند ولی درنهایت عدم چشم‌انداز مناسب برای اکران آثار است که شک و شبهه‌های مرتبط با روند تامین سرمایه آنها را بیشتر میکند.
منصور لشکری قوچانی تهیه‌کننده سینما با اشاره به آفات رسوخ سرمایههای کثیف گفت: برخلاف آنها که کلا منکر وجود پول کثیف میشوند من میگویم درکنار سرمایههای سالم، پول کثیف است که وارد سینما شده؛ ما در سینما استراتژی نداشتیم ولی صاحبان این پولها استراتژی داشتند. پول کثیف به محض ورود به سینما استراتژی داشت.
تهیه‌کننده “خط ویژه” و “قاتل اهلی” ادامه داد: ما در سینما به پول سالم و افراد متخصص نیاز داریم ولی پول کثیف اولین کاری که میکند این است که افراد سالم و پول سالم را فراری میدهد چون منافع آنها به شخص میرسد و این پول، سینما را فلج کرده است.
لشکری قوچانی افزود: سینما ابزاری است که میتواند تطهیر کند و حتی رابطه هابیل و قابیل را میتوان در سینما عوض کرد و بدیهی است که در این مسیر گاهی منافع شخصی بر هر چیز دیگر ارجحیت می‌یابد.
تهیه‌کننده “عصر یخبندان” و “هفت ماهگی” اظهار داشت: وزارت ارشاد به عنوان متولی سینما در برابر پولهای کثیفی که وارد سینما میشود هیچ دستور العملی ندارد پس باید این ماجرا از طریق مجلس پیگیری شود. البته معتقدم که تهیه‌کنندگان به عنوان یک صنف باید راه‌حل به مجلس ارایه بدهند و باید ورود سرمایه به سینما مدیریت شود. متاسفانه در شرایطی هستیم که پول سالم هم وقتی وارد سینما شود ناسالم میشود پس باید دولت و مجلس با شفاف‌سازی، برنامه ریزی کنند برای ورود سرمایه به سینما.
این تهیه‌کننده تاکید کرد: یکی از آسیبهای پول کثیف بحث اختلاف طبقاتی بین خود بچه‌های سینماست که عده‌ای محدود را فربه کرده و بر فقر بقیه افزوده! سینما قرار بود باعث رشد باشد ولی الان حتی دیگر سرگرمی هم نیست.
منصور لشکری قوچانی درباره چاره‌کار گفت: چرا باید متخصصان ما خانه نشین باشند؟ کشور دارد ضرر میکند. در حوزه فرهنگ باید فکری اندیشید و این حوزه را درست مدیریت کرد. زیرساخت باید دست حاکمیت باشد ولی مدیریت به دست بخش خصوصی باشد نه اینکه بوروکراسی طویلی را که متعلق به چهل سال قبل است همچنان حفظ کنیم تا منفعت مادی ناشی از آن، از بین نرود!