چند سطر برای نمره شش پایتخت!
سینماروزان/مانلی آیین: این روزها برای شوراندن جامعه مذهبی علیه سریال “پایتخت۶” پیام های متعددی دریافت خواهید کرد!
از یادآوری قبیح بودن نشان دادن تتو و خال کوبی گرفته تا دیالوگ های عاشقانه و ادبیات سخیف پایین شهری! از به رخ کشیدن وجود مواد افیونی در کف بازار گرفته تا…
دوست عزیز! من هم دغدغه های فرهنگی و دینی تو را درک می کنم اما بدان و آگاه باش پیام‌هایی که این روزها در کوبیدن این سریال رد و بدل می شود عموما توسط افرادی خاص و با هدفی خاص‌تر تهیه و‌منتشر می شود وگرنه چه کسی از افراد عادی جامعه شماره موبایل رئیس صدا و‌سیما را دارد و اساسا مگر راه انتقاد به یک سریال، درج شماره موبایل است؟
مگر واقعیت جامعه با پنهان کردنش عوض می شود؟
آیا در فضای زندان کسی می گوید من با عفو مقام معظم رهبری آزاد شدم ؟!؟ که ما انتظار داشته باشیم دیالوگ یک زندان رفته این باشد؟
به نظرتان در زندان همه افراد به خاطر چک برگشتی در حبس هستند یا انواع و‌اقسام جرم های سنگین ِ دیگر!
آیا رقص های مضحک این سریال مصداق رقص واقعی است؟ آیا ادبیات پایین شهری چیزی غیر از دیالوگ های این سریال است؟
قدری شیشه دودی ماشین های دولتی مان را پایین بدهیم! قدری از فضای عطرآگین جلسات دولتی و اداری‌مان بیرون بیاییم ! گاهی هم بجای فروشگاه لاکچری بالاشهر از کف بازار خرید کنیم !
القصه!
رکب نخوریم ، مجانی و‌رایگان در خدمت این و آن نباشیم، ظاهر کلمات ما را از هدف اصلی نویسنده های پیام های فورواردی غافل نکند.
این روزها بازگردادن مخاطب از دست رفته‌ای که
تمام افکارش را از bbc و manoto و voa دریافت می کند به رسانه ملی، اولویت است؛ همان مخاطبی که گاهی به بهانه دیدن تلقیات متفاوت، تمام افکار سیاسی و اجتماعی‌اش را مدیریت می‌کنند.
یادمان باشد از دست دادن مخاطب و بی‌اعتمادی او به رسانه ملی بزرگترین باخت است و تلفات در جنگ رسانه‌ای، شکننده‌تر از تلفات جنگ توپ و تانک و موشک است.
وقتی فردی افکارش را از یک جریان خاص می گیرد
عملا سیاهی‌لشکر همان تفکر است و در دراز مدت ، پیاده نظام او!
می‌دانم اندکی به خطوط قرمز اندیشه مذهبی‌تان نزدیک شدم اما باور کنید جنگ رسانه و فضای مجازی، متخصص می‌خواهد و اگر این تخصص را نداشته باشی حتی اگر اهل نماز شب هم باشی، گاه دقیقا جبهه خودی را به رگبار می‌بندی!